نام کتاب : آشنایی با ابواب فقه نویسنده : نوری، محمد اسماعیل جلد : 1 صفحه : 98
در ميان مسلمانان و آمـادگـى بـراى دفـاع از حملات
احتمالى دشمنان ، مسابقه (سواركارى) و (تيراندازى) نه تـنـهـا مـمـنـوع نـيـست
بلكه در برخى از روايات ، مسلمانان براى انجام آن تشويق شده و سبق و رمـايـه از
مـصـاديـق آيـه شـريـفـه (وَ اَعـِدُّوا لَهـُمْ مـَااسـْتـَطـَعـْتـُمْ مـِنْ قـُوَّةٍ وَ
مـِنْ رِبـاطـِ الْخَيْلِ)[1]
معرفى شده است .[2]
ايـن نـكـته را نبايد از نظر دور داشت كه سبق و رمايه
در صدر اسلام با اسب و شتر و تيركمان انـجام مى گرفته است و امروزه كه وسايل جنگى
و سوارى به صورت سلاح هاى مدرن و تانك و هـواپـيـمـاو زيـردريـايـى و اژدرافـكـن
درآمـده و در آيـنـده نـيـز وسايل مدرن ترى اختراع خواهد شد، از اين رو، ذكر
تيراندازى با تير و كمان و نيز اسب دوانى بـه عـنـوان مـصـادق رايـج در زمـان هـاى
گـذشـتـه اسـت . بـه هـمـيـن دليل ، نبايد به ظاهر لفظ تيرو كمان و اسب دوانى جمود
ورزيد.
18-كتاب الوصيّه
(وصـيـّت) عـبـارت اسـت از سـفـارش هـايـى كـه
انـسـان در مـورد اموال و يا فرزندان كوچكش براى پس از مرگ خود مى نمايد.[3]
وصـيـّت كـردن بـراى هر مسلمانى ، به خصوص اگر حق يا
امانت كسى نزد او باشد و يا نماز، روزه ، خمس ، زكات و ديگر وظايف شرعى در ذمّه او
قرار دارد، واجب است .[4]
شـخـصـى بـه نـام ابـوصـبـاح كـنـانـى مـى گـويـد: از
امـام صـادق 7 دربـاره وصـيـت سـؤ ال كردم ، فرمودند: