نام کتاب : بررسی فقهی خروج از حاکمیت دینی نویسنده : فرازی، صادق جلد : 1 صفحه : 111
رابعاً،
چنان كه گذشت وظيفه امر به معروف و نهى از منكر وظيفه همگانى و متقابل ميان دولت و
ملت است. مردم وظيفه دارند عملكرد مسئولان را رصد نمايند و اگر كژروى در آن مشاهده
كردند واكنش مناسب از خود نشان دهند؛ امام راحل (ره) در اين باره مىفرمود:
ما اگر
نظارت نكنيم يعنى ملت اگر نظارت نكنند در امور دولت و مجلس و همه چيز اگر كنار
بروند و بسپارند دست اينها و بروند مشغول كارهايشان بشوند، ممكن است يك وقت به
تباهى بكشد. ما بايد ناظر باشيم به امور مردم، ما بايد، ملت بايد به امورى كه در
دولت مىگذرد، امورى كه فرض كنيد در مجلس مى گذرد، نظارت، توجه داشته باشند به
اينها[1]
نگذارند
كه بعضى افراد در هر ارگانى كه هستند، در هر جايى كه هستند، خود ملت نگذارند كه
بعضى افرادى كه نفوذ كرده است در همه ارگانها، اينها خلافى بكنند، خلاف شرعى
بكنند، خلاف عرفى بكنند و آنها را امر به معروف كنند و از منكرات نهى كنند. [2]
خامساً،
برخى كارگزاران كه اقدام به خروج از حاكميت كرده و نظام اسلامى را با اين عمل، در
تنگنا قرار مىدهند، برگزيده و انتخاب شده مستقيم مردماند. از اين رو، مردم وظيفه
دارند ضمن حل مشكلى كه با انتخاب خود آنان پيش آمده، در گزينشهاى بعدى خود دقت
كرده و اجازه ندهند پاى چنين افرادى به صحنه نظام باز شود. چنان كه امام راحل (ره)
مىفرمود:
مردم
زندگىشان سر جاى خودش و به زندگى خودشان، روزمره خودشان دارند ادامه مىدهند و
همه هم حاضر در وقعه هستند و در صحنه هستند و كشور را از خودشان مىدانند و دولت
را از خودشان مىدانند و همه چيزها به دست خودشان هست و هر وقت هم هر يك از شما
آقايان خداى نخواسته تخلفى بكنيد خود مردم به حسابتان مىرسند، اين مردمند كه در
صحنه هستند. [3]