6. معاند

مراد، كسى است كه با انگيزه سياسى با توسل به خشونت، عليه نظام اسلامى و امام دست به قيام و نافرمانى بزند. با اين تعريف، معاند همان مفهوم باغى را خواهد داشت.

7. مخالف سياسى‌

در ادبيات سياسى روز، افراد يا گروههاى سياسى هستند كه بدون توسل به خشونت و اقدامات براندازانه عليه حكومت، به مخالفت با حاكميت مى پردازند. در عين حال، مخالف سياسى ممكن است با باور به مشروعيت نظام سياسى حاكم، و در چهارچوب آزاديهاى سياسى مشروع، به مخالفت آرام با سياستها، خط مشى ها و عملكرد حاكميت و كارگزاران آن بپردازد؛ ضمن اينكه ممكن است اقدامات ياد شده را بدون باور به مشروعيت نظام سياسى حاكم و به اميد تغيير مسالمت آميز نظام انجام دهد.