پنج. حديثى از امام باقر 7:

... ان الامر بالمعروف و النهى عن المنكر سبيل الانبياء و منهاج الصالحين، فريضة عظيمة بها تقام الفرائض و تأمن المذاهب و تحلّ المكاسب و تردّ المظالم، و تعمر الارض و ينتصف من الاعداء و يستقيم الامر. فانكروا بقلوبكم و الفظوا بالسنتكم و صكّوا بها جباههم و لا تخافوا فى الله لومة لائم ...(1)

همانا امر به معروف و نهى از منكر، راه انبياء و طريقه صالحين است، فريضه بسيار بزرگى كه با آن فرائض اقامه مى‌گردد، و راهها امنيت مى‌يابد و كسب و كار حلال مى‌گردد، و حق ستمديدگان به آنان باز گردانده مى‌شود و زمين آباد مى‌گردد و از دشمنان انتقام گرفته مى‌شود، و امور به صلاح مى‌گرايد، پس منكر را با قلب خويش مورد انكار قرار دهيد و با زبان از آن نهى كنيد و بر صورت مرتكبين آن بكوبيد و در راه خدا از ملامت‌گرى باك نداشته باشيد ....

شش. حديثى از امام صادق 7:

ما اقر قوم بالمنكر بين اظهرهم لا يغيّرونه الا اوشك ان يعمّهم الله بعقاب من عنده. [2]

هيچ قومى بر منكرى كه در مقابل آنان انجام مى‌گيرد صحه نگذاشته، مگر اين كه گمان مى‌رود خداوند عذاب گنهكار را شامل همه آنان مى‌گرداند.

هفت. حديثى از امام رضا 7:

لتأمرن بالمعروف و لتنهن عن المنكر او ليستعملن عليكم شراركم فيدعوا خياركم فلايستجاب لهم. [3]

يا امر به معروف و نهى از منكر كنيد، يا افراد بد شما بر شما حكومت مى‌يابند. در آن زمان پس نيكان شما خدا را مى‌خوانند ولى دعايشان مستجاب نمى‌شود.

[1]تهذيب الاحكام،ج 6،ص 181.

[2]همان،ص 408.

[3]همان،ص 394.