نام کتاب : بررسی فقهی خروج از حاکمیت دینی نویسنده : فرازی، صادق جلد : 1 صفحه : 97
دو. حديثى
از پيامبر 6:
خطاب به
امام على 7: يا على، اربعة من قواصم الظهر: امام يعصى
الله و يطاع امره ...[1]
اى على،
چهار چيز است كه پشت را مىشكند: امامى كه معصيت خدا كند و مردم باز از وى اطاعت
كنند ....
سه.
احاديثى از امام على 7:
1. الا فالحذر الحذر من طاعة ساداتكم و كبرائكم الذين تكبروا عن
حسبهم و ترفعوا فوق نسبهم و القوا الهجينة على ربهم و جاحدوا الله على ما صنع بهم
مكابرة لقضائه و مغالبة لآلائه.[2]
هان،
حذر، حذر از فرمانبرى رؤسا و مهترانتان، كه از حسب خود فراتر رفتند و رفعت جستند
به نياكان خود، و امور ناپسند را به پروردگار خود نسبت دادند، به نعمتهاى خدائى
انكار ورزيدند تا با قضاى او به پيكار برخيزند و برنعمتهاى او چيره آيند.
2. خطاب
به عثمان: ان شر الناس عند الله امام جائر ضل و ضل به.
[3]
بدترين
مردم در نزد خدا، حاكم ستمگرى است كه خود گمراه است و مايه گمراهى ديگران شود.
گفتنى
است در مواردى از اين دست كه از امام جائر- كه نقطه مقابل امام عادل است- سرزنش و
از اطاعت او نهى شده، هم ناظر به امامى است كه از ابتدا جائر و غير عادل بوده، و
هم ناظر به امام عادلى است كه در ادامه، با از دست دادن شرط عدالت به امامى جائر
بدل شده است. ضمن اين كه از اين گونه روايات از باب «تعرف الاشياء باضدادها»
مىتوان حقانيت امام عادل و اطاعت از او را استفاده كرد.