مناد اين اعوان الظلمة و من لاق‌لهم دواتا اور بطكيسا اومدلهم مدة قلم، فاحشروهم معهم[1]

هنگامى كه روز قيامت فرا مى‌رسد ندا دهنده‌اى فرياد سر مى‌دهد كجا هستند ياوران ستمگران؟ كيست آن كه ليقه دردوات آنان ريخته، يا سر كيسه‌اى براى آنان دوخته و يا مدادى براى آنان تراشيده؛ همه اينان را با آنان محشور كنيد.

4. من مشى الى ظالم ليعينه و هو يعلم انه ظالم فقد خرج من الاسلام. [2]

كسى كه به سوى ستمگرى براى يارى او حركت كند و مى‌داند كه او ستمگر است، بى گمان از اسلام بيرون رفته است.

5. من سود اسمه فى ديوان الجبارين من ولد فلان حشره الله يوم القيامة حيرانا. [3]

كسى كه نامش را در ديوان ستمگران از فرزندان فلان، بنويسد خداوند روز قيامت وى را سرگردان محشور مى‌كند.

هٌفت. حديثى از امام كاظم 7:

... ان اهون ما يصنع الله- جل و عز- بمن تولى لهم (السلطان) عملا ان يضرب عليه سرادق من نار الى ان يفرغ- الله- من حساب الخلائق- الخلق- .... [4]

كمترين چيزى كه خداوند- عزوجل- براى كسانى كه براى اينان كار مى‌كنند، انجام مى‌دهد اين است كه در روز قيامت سراپرده‌اى از آتش براى وى مى‌زند تا حساب خلايق تمام شود ....

هشت. احاديثى از امام رضا 7:

1. به نقل از پدرانش 7 و پيامبر اسلام 6:

من ارضى سلطانا بما اسخط الله خرج من دين الله. [5]

كسى كه سلطانى را با آنچه خدا را غضبناك مى‌كند خوشنود كند از دين خدا بيرون رفته است.

[1]وسائل الشيعة،ج 12،ص 130.

[2]همان،ص 131.

[3]همان،ص 135.

[4].همان،ص 140.

[5]همان،ج 11،ص 422.