آسيبى وارد شود حسب شرط بر مشروط عليه واجب است از عهده بر آيد و براى گيرنده اشكالى ندارد. همچنين ايشان در مسئله 28 رساله توضيح المسائل خويش چنين اظهار مى‌دارند: مى‌توان قرارداد بيمه را با تمام اقسام آن را از باب عقد هبه معوضه تصحيح كرد، به اين معنى كه بيمه كننده مبلغى را به طور ماهيانه يا ساليانه يا يك جا به بيمه‌گر هبه مى‌كند و در ضمن عقد هبه به بيمه‌گر شرط مى‌كند كه در صورت پيش آمد و رخ داد هر نوع خسارتى كه در بيمه نامه ذكر شده، بايد بيمه‌گر آن را جبران كند و بر بيمه‌گر نيز واجب است به اين شرط وفا كند و خسارت بيمه كننده را جبران نمايد، بنابراين عقد بيمه به تمام اقسام آن يك نوع هبه معوضه است و جايز و صحيح است». [1]

8. نظريه فقهى آيةاللّه سيد محمدرضا گلپايگانى‌

آية اللَّه گلپايگانى در زمينه بيمه مى‌نويسد: «اگر شخصى با شركتى قرارداد كند كه هر سال مبلغى بدون عوض بدهد و در مقابل شرط كند كه اگر آسيبى به تجارت خانه يا ماشين يا منزل يا وجود خودش برسد آن شركت خسارت او را جبران، يا آسيب او را برطرف يا مرض او را معالجه نمايد، عمل به اين قرارداد با رضايت طرفين اشكال ندارد در صورت عدم رضايت و اجبار، گيرنده وجه ضامن است بلى اگر در ضمن عقد صلح چنين شرطى را نمايند چنين صلح با اين شرط بعيد نيست و الزام آور است». [2]

9. نظريه فقهى آيةاللّه سيد على سيستانى‌

از منظر آية اللَّه سيد على سيستانى «بيمه قراردادى است كه طبق آن بيمه‌گذار (بيمه شونده) متعهد مى‌شود ماهانه يا سالانه و يا يكباره مبلغ معينى به بيمه‌گر (بيمه كننده) بپردازد و در مقابل آن بيمه‌گر متعهد مى‌شود كه به بيمه‌گذار يا شخص ثالثى كه در قرارداد بيمه معين و قرارداد به نفع او منعقد شده است، مبلغى پول يا پرداختى ثابت و هر عوض مالى ديگرى، در صورت وقوع حادثه‌اى يا ضررى كه در قرارداد به آن تصريح شده است بپردازد».

[1] توضِیح المسائل مراجع، ج 2، ص 704 و ص 701

[2] آِیت الله سِید محمد رضا گلپاِیگانِی، توضِیح المسائل، مسئله 2855