2. كارگران 3. زن‌ها و بچه‌هايى كه نفقه آنها به عهده مشمولين بيمه است 4. بيكاران اعم از اينكه نتوانند كار كنند يا نتوانند كار به‌دست آورند.

3- 1. خطرهاى مربوط به بيمه‌هاى اجتماعى‌

خطرهاى مربوط به بيمه‌هاى اجتماعى از تنوع و تكثر فراوانى برخوردارند كه در يك جمع بندى آنها را مى‌توان در موارد زير خلاصه نمود:

1. خطرهاى شغلى: مانند بيمارى‌هاى شغلى و حوادث ناشى از شغل و كار.

2. خطرهاى اقتصادى: مانند بيكارى‌هاى غير ارادى.

3. خطرهاى زندگى: مانند بيمارى‌ها، حوادث خارج كار، پيرى، از كار افتادگى، مخارج ازدواج، زايمان، حضانت اطفال و مخارج مربوط به فوت. [1]

4- 1. بيمه‌گر و بيمه‌گذار در بيمه‌هاى اجتماعى‌

در بيمه‌هاى اجتماعى، بيمه‌گر همواره دولت است و پرداخت كننده وجه بيمه، دولت، كارفرما و كارگران هستند كه هريك سهم خويش را از حق بيمه پرداخت مى‌كنند. در اين نوع از بيمه، معمولًا كارفرما بيمه‌گذار است كه بر اساس قانون، كارگران خويش را تحت پوشش بيمه قرار مى‌دهد و در نتيجه آنها از حقوق ناشى از بيمه اجتماعى بهره‌مند خواهند شد.

5- 1. ويژگى‌هاى بيمه اجتماعى‌

الف) اجبارى بودن: بيمه‌هاى اجتماعى اجبارى هستند يعنى اراده و خواست بيمه شده در آن، دخالت جدى ندارد. در اين نوع بيمه، طبقاتى از جامعه بر اساس قانون، تحت پوشش بيمه اجتماعى قرار مى‌گيرند. دخالت آمرانه دولت در مناسبات بين كارگر و كار فرما، زمينه شكل‌گيرى اين ويژگى را در بيمه‌هاى اجتماعى فراهم مى‌آورد. البته اثبات اين ويژگى براى بيمه اجتماعى به معناى نفى آن از همه انواع بيمه‌هاى خصوصى نيست، زيرا برخى از بيمه‌هاى خصوصى مانند بيمه مسئوليت حوادث ناشى از وسائط نقليه نيز اجبارى مى‌باشد.

ب) وجود رابطه با كار: اين نوع از بيمه در ارتباط با مسئله كار، به وجود آمده و همواره ارتباط خويش را با آن حفظ كرده است.

[1] همان.