ج) بيمه مختلط:

بيمه مختلط، تلفيقى از بيمه خطر فوت و بيمه در صورت حيات است. براساس اين نوع از بيمه، بيمه‌گر در مقابل دريافت اقساط، ملتزم مى‌گردد اگر بيمه شده در اثناى مدت بيمه فوت كند، مبلغى را يكجا يا به صورت اقساط به استفاده كننده از بيمه پرداخت نمايدو اگر بيمه شده، در اثناى مدت بيمه، زنده بماند و مدت قرارداد منقضى شود، سرمايه بيمه‌اى را به خود بيمه‌شده، پرداخت نمايد.

در اين نوع از بيمه عمر، زندگى بازماندگان يا اشخاص مورد علاقه بيمه شده در صورت فوت بيمه شده تأمين مى‌گردد يا سرمايه بيمه در ايام پيرى و ناتوانى، در صورت حيات بيمه شده دريافت مى‌شود. برخى از نويسندگان از اين نوع بيمه به بيمه مركب ياد نموده‌اند. [1]

د) بيمه عمر مشترك:

نوع ديگر از بيمه عمر وجود دارد كه از آن تعبير به بيمه عمر مشترك مى‌شود. در اين نوع از بيمه دو يا چند نفر در يك قرارداد بيمه، تحت پوشش قرار مى‌گيرند به اين معنا كه در صورت فوت يكى، سرمايه بيمه به كسى كه زنده مانده مى‌رسد. به عبارت ديگر، بيمه‌گر پرداخت سرمايه بيمه را در زمان بروز فوت يكى از بيمه شدگان تعهد كرده است. بديهى است اگر بيمه نامه بين دو نفر مشترك باشد، سرمايه بيمه به بازمانده ديگر پرداخت خواهد گرديد و چنانچه بيمه نامه بين بيش از دو نفر مشترك باشد، تمام سرمايه بيمه‌اى به بيمه شده‌اى خواهد رسيد كه آخر از همه زنده مى‌ماند. اين نوع از بيمه براى حفظ حيات اقتصادى خانواده و براى زن و شوهر مناسب مى‌باشد.

2- 2- 3. بيمه مستمرى:

يكى از اقسام بيمه‌هاى اشخاص، بيمه مستمرى است. در بيمه مستمرى، بيمه‌گر پرداخت مستمرى دوره‌اى را براى مدت زمان معين يا تمامى مدت حيات بيمه شده متعهد مى‌گردد، در اين نوع از بيمه، خطر عمر طولانى بيمه مى‌گردد. زيرا در فرض عمر طولانى، زندگى بيمه شده در ايام پيرى با كسرى در آمد، بيمارى و ... روبرو مى‌شود و بيمه‌هاى مستمرى مى‌تواند رفاه نسبى را در امور مالى و اقتصادى براى او فراهم آورد. [2]

[1] دائرة المعارف حقوق مدنِی و تجارت، صص 673 و 674.

[2] بررسِی فقهِی عقد بِیمه ص 146.