3- 2- 3. بيمه حوادث:

يكى از اقسام مهم بيمه اشخاص، بيمه حوادث است. به‌موجب اين بيمه، بيمه‌گذار در برابر حوادثى كه به جسم و جان او وارد مى‌شود با پرداخت وجه بيمه معين، بيمه‌گر را متعهد مى‌كند كه در طول مدت عقد، در برابر ناتوانى موقت يا دائمى، جزئى يا كلى، و يا مرگ وى كه بر اثر حادثه پيش مى‌آيد، مبلغ معينى به بيمه‌گذار بدهد و نيز هزينه معالجه و درمان را هم طبق بيمه‌نامه بپردازد. در اين مورد فرق نمى‌كند كه حادثه، بر بيمه‌گذار وارد شود يا از جانب بيمه‌گذار به ثالث وارد گردد. بنابراين خطرهايى چون فوت يا نقص عضو يا از كار افتادگى دائم ناشى از حوادث كه بر اساس نظريه پزشكان متخصص احراز مى‌گردد، تحت پوشش اين نوع از بيمه قرار مى‌گيرد. اخذ سرمايه يا مبلغ بيمه‌اى از ناحيه بيمه‌گر به وسيله بيمه‌گذار، مانع از آن نيست كه بيمه‌گذار بتواند از شخص ثالثى كه موجب پيدايش حوادث بوده است جبران خسارت خويش را بر اساس قواعد عمومى مسئوليت مدنى مطالبه نمايد، زيرا مبلغ بيمه‌اى كه بيمه‌گر به بيمه‌گذار مى‌دهد در عوض وجه بيمه او قرار دارد و در عوض چيز ديگرى نمى‌باشد.

4- 2- 3. بيمه درمانى:

بيمه درمانى يكى از انواع بيمه اشخاص است. نگرانى جدّى از معالجه بيمارى‌هاى كه منجر به بسترى شدن در بيمارستان‌ها يا عمل جراحى مى‌شود زمينه توسعه بيمه درمانى را فراهم آورده است. حتى كسانى كه از خدمات پزشكى سازمان تأمين اجتماعى بهره مى‌گيرند براى اطمينان بيشتر از خدمات بيمه‌اى در زمينه معالجه و مداوا از طريق بيمه درمانى بهره مى‌جويند. اين نوع از بيمه مى‌تواند به عنوان ضميمه حوادث ارائه گردد. بيمه درمانى معمولًا به صورت دو طرح عرضه مى‌شود. در طرح خدمات درمانى سرپايى و بيمارستانى بيمه‌گر هزينه‌هاى خدمات سرپايى و بيمارستانى را بر اساس شرايط قرارداد و سقف‌هاى مندرج در بيمه‌نامه براى هر نفر پس از كسر فرانشيز مى‌پردازد. اعمال جراحى خاص، داراى هزينه‌هاى معينى هستند و حداكثر تعهد بيمه‌گر در مورد هر نفر در قرارداد تعيين گرديده است. در طرح خدمات درمانى بيمارستانى، بيمه‌گر هيچ‌گونه تعهدى در پرداخت هزينه‌هاى خدمات سرپايى ندارد ولى در صورت بسترى شدن بيمه‌گذار، هزينه‌ها بر اساس تعرفه‌هايى كه در قرارداد بيمه درج شده است از سوى بيمه‌گر پرداخت مى‌گردد. [1]

[1] اصول و کلِیات بِیمه هاِی اشخاص، ص 119 و 120.