و بزرگ‌ترين خيانت، خيانت به امت و زشت‌ترين دغل، دغل با پيشوايان است.

و سرانجام كارِ خائن افتادن در جهنم است. چنانكه امام على بن ابى‌طالب 7 مى‌فرمايد:

«ايَّاكَ وَالْخِيانَةَ فَانَّها شَرُّ مَعْصِيَةٍ فَانَّ الْخائِنَ لَمُعَذَّبٌ بِالنّارِ عَلى‌ خِيانَتِهِ» [1]

از خيانت بپرهيز كه بدترين گناهان است و خائن با آتش عذاب مى‌گردد.

اينك با توجه به تأثيرهاى ناخوشايندى كه خيانت در روح شخص به جاى مى‌گذارد و نيز پيامدهاى دردناك اخروى آن، برخى از تأثيرهايى را كه ممكن است بر روابط اجتماعى نيز بگذارد، فهرست‌وار مورد اشاره قرار مى‌دهيم.

سلب شدن اعتماد همگانى از متصديان‌

پيداست كه بخش اعظم بيت‌المال در دست دولت مى‌باشد و اين نهاد موظف است در نگهدارى و بهره‌ورى از اموال عمومى نهايت كوشش را به خرج دهد. البته در دولت‌ها ضايع ساختن بيت‌المال تنها به خيانت نيست، بلكه يك سهل‌انگارى و يا اعمال سياستى نسنجيده ممكن است خسارت‌هايى جبران‌ناپذير به بار آورد. بنابراين دولت‌ها همان اندازه كه‌

[1] - ميزان الحكمه، ج 3، ص 195