پيشوايان بزرگ دين از جمله پيامبر 6 و امير مؤمنان على 7، در نگهدارى اموال بيت‌المال آن همه دقت به خرج مى‌دهند و هر گونه استفاده شخصى از آن را ممنوع مى‌شمرند.

نقل شده است كه شركت كنندگان در جنگ حنين پس از ديدن اموال غنيمتى به‌سوى رسول خدا 6 هجوم آوردند و خواستار تقسيم هر چه سريع‌تر آنها شدند. پيامبر خدا 6 كه آزمندى و پافشارى آنان را ديد در پاسخ چنين فرمود:

... به خدا قسم كه اگر شما را به شماره درختان «تِهامه» [1] گوسفند و شتر باشد همه را بر شما قسمت مى‌كنم و در من بخلى و ترسى و دروغى نخواهيد يافت.

سپس پهلوى شترى ايستاد و پاره‌اى كرك با دو انگشت خود از كوهان شتر برگرفت و آن را بلند كرد و گفت:

اى مردم به خدا قسم كه از غنايم شما و از اين پاره كرك جز خمس آن حقى ندارم وخمس هم به شما باز مى‌گردد. پس حتى نخ و سوزن را هم بياوريد كه خيانت در غنيمت، روز قيامت براى خيانتكار [موجب‌] ننگ و آتش و بدنامى است.

اين سخن چنان تأثيرى بر حاضران گذاشت كه مردى از انصار گروهه‌اى [: گلوله‌اى‌] نخ مويين را آورده و گفت:

اى رسول خدا، اين گروهه را برداشتم كه پالان شتر خود را با آن،

[1] - سرزمين‌هاى هموار ساحلى است كه شمالاً از شبه جزيره سينا تا نواحى يمن (جنوبى) امتداددارد (لغت‌نامه دهخدا، به نقل از معجم البلدان و مراصد الاطلاع)