بماند تا خبر صحيح معلوم شود. پس از مدتى برادر متوفى از مصر آمد و نامه‌اى همراه داشت كه نشان مى‌داد صاحب ميراث است. به در خانه امير الجيوش رفت و مدرك را تسليم كرد و مال را تحويل گرفت و پس از آنكه به مصر بازگشت، داستان را در جمع گفت و به عميد دعا كرد و همه مردم به صداى بلند آمين گفتند و ثنا خواندند و خبر به عميد رسيد و خوشحال شد. [1]

اموال نامشروع كارگزاران و كارمندان دولت‌

اموالى كه حكمرانان و كارمندان دولت با سوء استفاده از موقعيت خود كسب مى‌كنند. خواه از اموال دولتى باشد و يا از اموال مردم، نامشروع و حرام است. چنين اموالى در صورتى كه صاحب آن قابل شناسايى باشد به او بازمى‌گردد وگرنه به نفع بيت‌المال مصادره مى‌شود.

البته چنين نيست كه متصديان امور اموال مردم را هميشه با استفاده از زور تصرف كنند، بلكه آن را در قالب‌هايى مثل رشوه و هديه (حق و حساب!) دريافت مى‌دارند كه حساسيت‌برانگيز هم نباشد.

رشوه‌

رشوه مالى را گويند كه واليان، كارگزاران، قاضيان و يا كارمندان در قبال كارسازى براى اشخاص از آنان دريافت مى‌دارند. [2]

از ديدگاه شرع مقدس اسلام دادن، ستاندن و واسطه‌شدن براى اين كار گناه و مالى كه از اين راه كسب مى‌شود حرام است.

[1] - تاريخ تمدن اسلامى در قرن چهارم هجرى، به نقل از تاريخ ابن اثير، ج 9، ص 158

[2] - ر. ك. لغت‌نامه دهخدا. واژۀ «رشوت»