«ولايت مطلقه» نيز به اين معناست كه اختيارات حكومتى فقيه در اداره كشور، مقيّد به چارچوب احكام فرعى الهى نيست و عين همان ولايتى كه رسول اكرم 6 و ائمه اطهار : در امر اداره جامعه داشتند براى فقيه نيز ثابت است. از اين رو، همان اختيارات در تدارك و بسيجِ سپاهيان، تعيين واليان و استانداران، گرفتن ماليات و مصرف آن در مصالح مسلمانان براى حكومت فقيه عالمِ عادل نيز قرار داده شده است. [1]

ارزش و اهميت ولايت‌

مسأله ولايت از مهم‌ترين مسائل اسلامى است؛ چه اينكه استمرار رهبرى رسول اكرم 6 جز با ولايت معصوم : و سپس ولايت فقيه عادل جامع‌الشرايط ممكن نيست. از قرآن كريم و روايات استفاده مى‌شود كه ولايت از اهمّ احكام الهى است و بر جميع احكام فرعى الهى مقدّم است. خداوند تعالى در آيه 67 سوره مائده كه در روز هيجدهم ذى‌حجةالحرام و در پايان آخرين سفر حج رسول خدا 6، زير آفتاب داغ در بين راه مكه و مدينه (منطقه غدير خم) و در حضور حدود يكصد هزار مخاطب بر پيامبر اكرم 6 نازل گرديد، مى‌فرمايد:

«يا ايُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما انْزِلَ الَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ انْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ ...»

اى پيامبر! آنچه از سوى پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان. اگر چنين نكنى امر رسالت او را ادا نكرده‌اى.

و پس از ابلاغ اين فرمان مهم مى‌فرمايد:

(... الْيَوْمَ اكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى‌ وَ رَضيتُ لَكُمُ الْاسْلامَ ديناً ...) [2]

امروز دين شما را به كمال رسانيدم و نعمت خود را بر شما تمام كردم و اسلام را به‌عنوان آيين شما پذيرفتم.

[1] - ر. ك: ولايت فقيه، امام خمينى قدس سره، ص 50-57

[2] - مائده (5)، آيۀ 3