2- در جنگ دفاعى هر وقت كه دفاع واجب باشد بايد بر آن اقدام شود، اگر چه در ماه حرام باشد. [1]

3- دفاع بر همگان واجب است. اگر دفاع بر همه واجب شد، مقدّمات دفاع هم بايد عمل بشود ... اين طور نيست كه واجب باشد بر ما كه دفاع كنيم و ندانيم چه جور دفاع كنيم، بايد بدانيم چه جور دفاع مى‌كنيم. [2]

4- براى همه است كه تيراندازى ... [و] فنون جنگى را ياد بگيرند. [3]

5- فرار از جبهه در هيچ حالى جايز نيست. [4]

6- عمل به دستور فرمانده، واجب و راه فلاح و پيروزى است. از اين رو، بدون توجه به دستور فرماندهى نمى‌توان به عقب برگشت، اگر چه ضرر قطعى داشته باشد و تخلّف از آن حرام و موجب مجازات، طبق مقرّرات دولت اسلامى است، مگر در موارد استثنايى كه ضرورت اقتضا كند. [5]

2- دفاع غير نظامى‌

منظور از «دفاع غير نظامى» دفاع از اسلام و جامعه اسلامى در مقابل تهاجم سياسى، اقتصادى و فرهنگى دشمن است. در اين نوع دفاع مسلمانان وظيفه دارند به مقتضاى نوع تهاجم در مقام دفاع برآيند و استقلال اسلامى خود را در عرصه‌هاى ياد شده حفظ كنند.

در قرآن كريم مى‌خوانيم:

(وَ لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ سَبيلًا) [6]

خداوند هرگز كافران را بر مؤمنان تسلّطى نداده است.

براساس اين دستور قرآنى مسلمانان بايد با اتخاذ سياست‌هاى اصولى در روابط خود

[1] - استفتاآت، ج 1، ص 515

[2] - صحيفۀ نور، ج 19، ص 280

[3] - همان، ج 10، ص 239

[4] - استفتاآت، ج 1، ص 516

[5] - 380 استفتاء جديد از امام امت، ص 64

[6] - نساء (4)، آيۀ 141