فصل هفتم احياى حقوق زنان‌

وضعيت و حقوق زنان در جامعه اسلامى از جمله مباحثى است كه مورد توجه خاص حضرت امام قدس سره قرار داشت. ايشان درباره حقوق زنان- كه نيمى از جامعه‌را تشكيل مى‌دهند و در طول تاريخ با تضييع حقوق خود مواجه بوده‌اند- نظرات و راهنمايى‌هاى ارزنده‌اى بر مبناى بينش اسلام ناب محمدى 6 و منطبق با شرايط فطرى و ذاتى زنان ارائه فرموده است.

امام خمينى قدس سره براى زن ارزش و احترام ويژه‌اى قائل بود و عقيده داشت كه زن از نظر شرافت و حيثيت انسانى با مرد برابر است و تفاوت‌هاى موجود ميان زن و مرد به حيثيت انسانى آن‌ها ربطى ندارد. ايشان در پاسخ اين سؤال كه «مشخصات حقوق زنان در جمهورى اسلامى چه خواهد بود؟» فرمود:

از نظر حقوق انسانى، تفاوتى ميان زن و مرد نيست؛ زيرا كه هر دو انسانند و زن حق دخالت در سرنوشت خويش را همچون مرد دارد. بله، در بعضى موارد تفاوت‌هايى بين زن و مرد وجود دارد كه به حيثيت انسانى آن‌ها ارتباط ندارد .... [1]

حضرت امام قدس سره دوران حكومت پهلوى را مرحله‌اى از مظلوميت زن در تاريخ دانسته كه در آن به اسم «آزادى زن» به او ستم كردند و از آن مقام شرافت، عزّت و معنويتى كه داشت او را پايين كشيدند، اخلاق او را فاسد كردند و ارزش او را به قدر كالا تنزل دادند. [2] از اين رو، امام راحل قدس سره با روشنگرى‌هاى خود، زن ايرانى را از اين ظلمت جهل و جور كه در طول پنجاه سال حكومت پهلوى بر او حاكم بود رهايى بخشيد و هويت اصيل انسانى از دست رفته‌اش را به او بازگرداند.

[1] - سيماى زن در كلام امام خمينى قدس سره، ص 147

[2] - ر. ك: همان، ص 13