فصل هشتم انديشه وحدت جهان اسلام‌

امام خمينى قدس سره به‌عنوان بزرگترين فقيه عصر خود و مرجع شيعيان جهان، تأكيدات و توجّهات خاصى پيرامون «وحدت جهان اسلام» ارائه مى‌كرد. وى عقيده داشت كه «وحدت همان چيزى است كه در قرآن درباره آن سفارش شده است و ائمّه :، مسلمين را به اين مسأله دعوت كرده‌اند و اصلًا دعوت به اسلام، دعوت به وحدت است.» [1]

«وحدت» در نگاه امام راحل قدس سره اين است كه همه مسلمانان با استناد به وجوه اشتراك؛ چون دين مشترك، كتاب آسمانى مشترك، پيامبر واحد و اعتقاد به خداى يگانه تحت پرچم اسلام و كلمه توحيد، برادروار به هم بپيوندند و امّت بزرگ اسلامى را تشكيل دهند.

اهميّت اتحاد جهان اسلام‌

حضرت امام قدس سره وحدت جهان اسلام را براى دستيابى به مجد و عظمت مسلمانان امرى ضرورى مى‌دانست و اهميّت فوق‌العاده‌اى براى آن قائل بود و عقيده داشت كه «اسلام آمده است تا تمام ملل دنيا را، عرب را، عجم را، ترك را، فارس را، همه را با هم متّحد كند. يك امّت بزرگ به نام امّت اسلام در دنيا برقرار كند.» [2] و «اگر اجتماع بزرگ اسلامى به هم نزديك بشوند و به هم بپيوندند، ديگر هيچ قدرتى نمى‌تواند با اين‌ها مقابله بكند و نسبت به آن‌ها سلطه‌جويى كند.» [3]

امام قدس سره با عقيده به اينكه تمام مسلمانان با هم برادر و برابرند و هيچ يك از آنها از

[1] - صحيفۀ نور، ج 16، ص 4

[2] - همان، ج 13، ص 225

[3] - همان، ج 16، ص 4