5- محقق‌پرورى‌

از ديگر خصوصيات درس حضرت امام، ايجاد روحيه تحقيق در طلبه‌ها بود. امام بر اين نكته بسيار مصرّ بودند كه طلبه‌اى كه در درس ايشان شركت مى‌كند، طورى باشد كه تنها حالت ضبط صوت را نداشته باشد كه فقط مطلب را بگيرد و حتى بفهمد. امام سعى داشتند كسانى كه پاى درسشان حاضر مى‌شدند، غير از فهم درس، خودشان هم صاحب‌نظر باشند و آنچه را كه از استاد شنيده‌اند، تحليل و بررسى كنند. [1]

سبك تدريس حضرت امام اين امتياز خاص را داشت كه شاگردان را به بحث و گفتگو و مطالعه و درآوردن مطالب دقيق علمى وادار مى‌كرد. [2]

6- مجتهد پرورى‌

حوزه درسى ايشان مجتهدپرور بوده، محصّلين و دانش‌پژوهان را مايه مى‌بخشيد و راه و روش استنباط احكام را به آنان مى‌آموخت. از اين رو، مى‌بينيم كه تعداد بسيارى مجتهد صاحب‌نظر و بى‌نياز از تقليد از حوزه درس امام خمينى در قم بيرون آمدند. [3]

اگر طلبه در درس ايشان حاضر مى‌شد و آن را ادامه مى‌داد، واقعاً مجتهد مى‌شد، هر بحث علمى را آن‌قدر مى‌پروراندند و زير و رو مى‌كردند، تا در ذهن جا بگيرد. درس ايشان آن‌قدر دقيق و موشكافانه بود كه انسان را واقعاً پرورش مى‌داد و استاد مى‌كرد. [4]

7- طرح قاطعانه مسائل درسى‌

از ويژگى‌هاى ديگر [حوزه درسى‌] حضرت امام قدس سره طرح مسائل به‌صورت قاطعانه بود ....

ايشان مسأله‌را قاطعانه مطرح مى‌كردند، نظرات ديگران را مى‌گفتند و نظر خودشان را نيز بر آن مى‌افزودند و پس از آن به دنبال استدلال مى‌گشتند؛ يعنى مسائل را مردّد مطرح نمى‌كردند. [5]

[1] - پا به پاى آفتاب، ج 4، ص 27 (سخنان حجة‌الاسلام عميد زنجانى)

[2] - همان، ج 2، ص 283 (سخنان حجة‌الاسلام سيد عبدالمجيد ايروانى)

[3] - بررسى و تحليلى از نهضت امام خمينى، ج 1، ص 41-42

[4] - پا به پاى آفتاب، ج 4، ص 258 (سخنان حجة‌الاسلام محمدرضا ناصرى)

[5] - همان، ج 3، ص 212 (آية‌الله جعفر سبحانى)