امروز جهان اسلام، نظام جمهورى اسلامى ايران را تابلوى تمام نماى حلّ معضلات خويش مى‌دانند، مصلحت نظام و مردم از امور مهمّه‌اى است كه مقاومت در مقابل آن ممكن است، اسلام پابرهنگان زمين را در زمان‌هاى دور و نزديك زير سؤال برد و اسلام آمريكايى مستكبرين و متكبّرين را با پشتوانه ميلياردها دلار توسّط ايادى داخل و خارج آنان پيروز گرداند. [1]

5- وجوب حفظ حكومت و نظام اسلامى:

جهت‌گيرى‌هاى فقهى امام قدس سره در حلّ معضلات نظام اسلامى، برنامه‌ريزى درست و به نفع كشور و اهتمام فوق‌العاده در ارج نهادن به آن، حاكى از اين مطلب است كه ايشان حفظ نظام را از مهم‌ترين واجبات مى‌دانست و در مقام تعارض و تزاحم، آن را مقدّم مى‌داشت. امام قدس سره مى‌فرمايد:

مسأله حفظ نظام جمهوى اسلامى در اين عصر و با وضعى‌كه در دنيا مشاهده مى‌شود و با اين نشانه‌گيرى‌هايى كه از چپ و راست و دور و نزديك، نسبت به اين مولود شريف مى‌شود، از اهمّ واجبات عقلى و شرعى است كه هيچ چيز با آن مزاحمت نمى‌كند. [2]

نقش توجه به عنصر حكومت در حلّ مشكلات نظام‌

براى پى‌بردن به نقش توجه به عنصر حكومت در پاسخگويى به معضلات اجتماعى، خوب است به زمان هشت سال دفاع مقدّس ايران در مقابل رژيم بعثى عراق برگرديم؛ در آن زمان مشكلات سياسى بسيارى بروز نمود كه امام راحل قدس سره حلّ و فصل آن را معمولًا به رؤساى قواى سه‌گانه مى‌سپرد و آنان نيز با اختيارات تامّ، مشكل را حلّ مى‌كردند.

ولى در اين ميان به خاطر اختلاف سليقه و يا عدم تفاهم مسؤولان در پاره‌اى موارد مشكلاتى باقى مى‌ماند و نياز به موضع‌گيرى صريح حضرت امام قدس سره و ارائه راه حلّ بود.

به عنوان مثال، مجلس شوراى اسلامى در حدود مقرّر در قانون اساسى مى‌تواند قوانين مورد نياز جامعه را وضع كند. كليه قوانين و مقرّرات نيز بايستى براساس موازين اسلامى‌

[1] - ر. ك: صحيفۀ نور، ج 20، ص 176

[2] - همان، ج 19، ص 160