2- 2. تمارض‌

درآمد

از كارهاى ناپسند كه اعضاى نيروهاى مسلح از دست يازيدن به آن نهى شده‌اند، تظاهر به بيمارى و عدم سلامت، يا «تمارض» است. در آيين نامه انضباطى نيروهاى مسلح ضمن تخلف دانستن اين كار، در صورت تأييد پزشك نظامى، تنبيهاتى را در رديف 6 جدول تنبيهات به اين منظور در نظر گرفته است. در ماده 33 قانون مجازات جرايم نيروهاى مسلح نيز ضمن جرم دانستن آن، در صورت مكرر بودن و گواهى پزشك نظامى، مجازاتهايى از حبس تا مجازات محارب نيز براى آن پيش بينى كرده‌اند.

ضرورت اجتناب از تمارض‌

از منابع دينى بر مى‌آيد كه تمارض به هيچ روى نبايد در اعضاى نيروهاى مسلح ديده شود؛ از جمله:

الف- آيات:

فرار از خدمت به بهانه دروغين بيمارى، در واقع شبيه بهانه‌هاى واهى است كه برخى عناصر سست ايمان در صدر اسلام با توسل به آن از حضور در جنگ خوددارى مى‌كردند. جنگ تبوك از اين معركه‌ها بود. يكى از چنين كسانى به بهانه اينكه مبادا با ديدن زنان سپيد رومى، دامن صبر از كف بنهد و به فتنه افتد، اجازه مرخصى مى‌طلبد [1]، برخى ديگر نيز به بهانه گرماى تابستان از همراهى سپاه اسلام خوددارى مى‌كنند و خداوند در سوره توبه به آنها پاسخ مى‌دهد كه:

بگو آتش سوزان دوزخ از اين هم گرم‌تر و سوزان‌تر است؛ اگر بفهمند. [2]

در ماجراى جنگ احزاب نيز گروهى به بهانه اينكه خانه هايشان ديوار و در و پيكر درستى ندارد، مى‌خواستند از جنگ سر باز زنند. خداوند در اين باره مى‌فرمايد:

گروهى از آنان از پيامبر اجازه بازگشت مى‌خواستند و مى‌گفتند خانه‌هاى ما بدون حفاظ است؛ در حالى كه بدون حفاظ نبود، آنها فقط مى‌خواستند فرار كنند. [3]

[1] . پيامبرى و حكومت، ص 457

[2] . توبه، 81

[3] . احزاب، 13