responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فقه انضباطی نویسنده : تقی زاده اکبری،علی    جلد : 1  صفحه : 144

ضرورت پرهيز از قبول هديه‌

الف- روايات:

پيامبر 6 در اين باره فرموده است:

اخذ الامير الهدية سحت. [1]

هديه گرفتن امير حرام و ناروا است.

هدايا العمّال غلول. [2]

(تصرف در) هدايايى كه به كارگزاران پيشكش مى‌شود، خيانت (در غنيمت و اموال دولتى) است.

هدايا العمال حرام كلها [3]

(تصرف در) هدايايى كه به كارگزاران داده مى‌شود همگى حرام است.

ب- سيره:

1- به پيامبر اسلام 6 خبر دادند يكى از كارگزاران حضرت رشوه‌اى در شكل هديه پذيرفته است. حضرت برآشفت و به او فرمود: «چرا آنچه حق تو نيست مى‌گيرى؟» او در پاسخ با عذرخواهى گفت: «آنچه گرفتم هديه بود.» پيامبر 6 فرمود: «اگر شما در خانه بنشينيد و كارگزار من نباشيد، آيا مردم به شما هديه مى‌دهند؟» سپس دستور داد هديه را گرفتند و در بيت المال گذاشتند و وى را از كار بركنار كرد. [4]

2- ابوحميد ساعدى مى‌گويد: پيامبر 6 مردى از بنى اسد به نام ابن ابتيّه را مأمور جمع آورى زكات كرد. چون اموال زكات را آورد، عرض كرد: «اين براى شما است و اين هم به خود من هديه شده‌است.» رسول خدا 6 به منبر رفت ... و پس از حمد و ثناى خداوند، فرمود:

چه شده است كه كارگزار را مى‌فرستيم و وقتى مى‌آيد مى‌گويد: اين از آن تو است و اين از آن من؟! چرا در خانه پدر و مادرش نمى‌نشيند تا ببيند آيا باز هم براى او هديه مى‌آورند يا نه.


[1] . نهج الفصاحة، حديث 107

[2] . ميزان الحكمة، ج 13، حديث 21179

[3] . همان، حديث 21180

[4] . تفسير نمونه، ج 2، ص 4

نام کتاب : فقه انضباطی نویسنده : تقی زاده اکبری،علی    جلد : 1  صفحه : 144
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست