فصل هشتم از قانون مجازات جرايم نيروهاى مسلح به
موضوع سرقت مىپردازد و در مواد 67 تا 71 مجازاتهايى براى مرتكبين آن برشمرده شده
است.
ضرورت اجتناب از سرقت
سرقت و دزدى از اعمال بسيار زشت و نكوهيده است كه در
منابع دينى ما به شدت از آن نهى شده است؛ از جمله:
الف- آيات:
خداوند درباره كيفر و مجازات دزدان مىفرمايد:
دست مرد دزد و زن دزد را به كيفر عملى كه انجام
دادهاند به عنوان يك مجازات الهى قطع كنيد، و خداوند توانا و حكيم است. [1]
ب- روايات:
1- پيامبر 6: اربع
لايدخل بيتا واحدة منها الّا خرب ولم يعمر بالبركة: الخيانة والسرقة وشرب الخمر
والزنا. [2]
چهار چيز است كه هر يك از آنها به خانهاى درآيد خراب
شود، و به بركت آباد نگردد:
خيانت، دزدى، شرابخوارى و زنا.
2- امام كاظم 7 به نقل از پيامبر اكرم 6: لا يسرق السارق و هو مؤمن. [3]
سارق در حال ايمان سرقت نمىكند.
3- امام رضا 7 مىفرمايد: خداوند دزدى را حرام
فرمود؛ چون اگر مباح بود موجب تباهى اموال و آدمكشى مىشد و چون كه غصب اموال
يكديگر مايه كشتار و درگيرى و حسدورزى نسبت به يكديگر مىشود و نيز چون موجب
مىشود كه تجارت و پيشهورى ترك شود و اموال و ثروتهاى به ناحق و ناروا به دست
آيد. [4]