2- 2. تعرض به فرستاده دشمن‌

درآمد

در آيين نامه انضباطى نيروهاى مسلح آمده است: «اعضاى نيروهاى مسلح مجاز نيستند ... نماينده دشمن را كه با پرچم سفيد به منظور مذاكره مى‌آيد، مورد حمله و آزار و اذيت قرار داده يا او را زندانى نمايند. [1]

ضرورت پرهيز از تعرض به فرستاده دشمن‌

پرهيز از تعرض به فرستاده دشمن از مسائلى است كه در منابع دينى ما مورد تأكيد و تأييد قرار گرفته است، از جمله:

الف- روايات:

امام صادق 7 از رسول خدا 6 نقل فرموده است:

لا يقتل الرسل. [2]

فرستادگان دشمن را نبايد به قتل رسانيد.

ب- سيره:

1- در كتب اهل سنت به نقل از ابن مسعود آمده است كه پيامبر اكرم 6 در برابر جسارت فرستادگان مسيلمه كذّاب، با پرهيز از تعرض به ايشان، فرمودند:

لو كنت قاتلا رسولًا لضربت عنقيكما. [3]

اگر قاتل فرستادگان دشمن مى‌بودم، هر آينه گردن شما را مى‌زدم.

2- پيامبر اسلام 6 به دليل كشته شدن فرستاده‌اش حارث به عمير به دست شرحبيل بن عمرو الغسانى از امراى قيصر در شام، فرمان داد سپاهى سه هزار نفرى سامان دهند و براى تنبيه و انتقام آماده گردند و به سوى شام گسيل شوند. [4]

[1] . ماده 75، بند ح.

[2] . وسائل الشيعه، ج 11، ص 89

[3] . جواهر، ج 21، ص 77.

[4] . فتح البارى، ابن حجر، ج 7، ص 392.