ب- روايات:

1- پيامبر اكرم 6 درباره پيامدهاى ننگين ترك جهاد و حضور نيافتن در جنگ مى‌فرمايد:

هر كس جهاد را وگذارد، خداوند جامه خوارى برجان او پوشاند و زندگى اش را دستخوش فقر سازد و دينش را از بين ببرد. [1]

2- امام على 7 نيز در اين باره مى‌فرمايد:

كسى كه به جهاد بى ميلى كند و آن را فرو گذارد، خداوند جامه خوارى و رداى بلا و گرفتارى بر او بپوشاند و بر خوارى و فرو مايگى در افتد و بر دلش پرده‌هاى گمراهى زده شود و به سبب فرو گذاشتن جهاد، حق از او رويگردان شود و به باطل درافتد. [2]

3- امام على 7 در جاى ديگر در اين باره مى‌فرمايد:

من ترك الجهاد و ادهن فى امر اللَّه كان على شفاهلكته الّا ان تدارك اللَّه برحمته. [3]

هر كس جهاد را ترك و در اين امر خدا مداهنه نمايد، خود را بر لبه سقوط و هلاكت قرار داده است مگر خداوند با رحمتش جبران حال او نمايد.

4- امام على 7 در تشبيه متخلّف از جنگ مى‌فرمايد:

من ترك الجهاد فى اللَّه كان كالمغبون المهين. [4]

متخلف از جنگ مانند ورشكسته ذليل است.

5- روايات فراوانى كه از ائمه طاهرين 7 درباره تشويق و امر به حضور در جهاد و جنگ وارد شده است از باب الامر بالشى‌ء ينهى عن الضد، بر نكوهيده و حرمت تخلف از جنگ و جهاد دلالتى آشكار دارند.

[1] . ميزان الحكمة، ج 2، حديث 2709.

[2] . همان، حديث 2710.

[3] . نهج السعاده، محمودى، ج 2، ص 359.

[4] . الغارات، ج 1، ص 37.