1- علامه حلى در كتب مختلف فقهى خود تأكيد كرده است
كه حضور در جبهه جنگ واجب است و تخلف از آن حرام است، در صورتى كه امام حضور او را
در جنگ لازم بداند و يا جبهه جنگ و دفاع نيازمند حضور او باشد. [1]
2- ابن ابى عقيل، حضور در جبهه جنگ را در صورت
فراخوانى امام بر هر مؤمنى واجب و تخلف از آن را جايز نمىداند. [2]
3- ابن براج، حضور در جبهه جنگ داخلى را در صورت
فراخوانى امام واجب و تخلف از آن را جايز نمىشمرد. [3]
4- صاحب جواهر، «تخلف از جهاد» را در رديف گناهان
كبيرهاى بر مىشمرد كه به طور صريح وعده آتش جنهم براى مرتكبين آن داده شده است. [4]
همچنين او تأكيد مىكند كه تخلف از جهاد فقط در صورت عدم نيازمندى جبهه جهاد، جايز
است.
5- حضرت امام راحل در پاسخ به استفتائات گوناگون
درباره حضور در جبهه جنگ و دفاع از اسلام مىفرمود:
1- 5- مادامى كه جبههها نياز به نيرو دارد، رفتن به
جبهه بر بالغين واجب است. [5]
2- 5- تا موقعى كه جبههها نياز به نيرو دارند، شركت
در جبهه واجب است. [6]
3- 5- مادامى كه جبههها نياز به نيروى مادى يا معنوى
دارد و از جانب مسؤولين، اعلان كفايت نشده، شركت در جبهه دفاع، واجب و مقدم است. [7]
4- 5- تا اطمينان به وجود نيروى كافى در جبهه حاصل
نشود، شركت واجب است. [8]
[1] . مختلف الشيعه، ج 4، ص 382؛ منتهى المطلب (ط.
ق)، ج 2، ص 901-902؛ تذكرة الفقهاء (ط. ق)، ج 1، ص 410؛ تحرير الاحكام، ج 2، ص 128