همه فقهاى شيعه، بر اين عقيدهاند كه فقيه جامع
الشرائط در دوران غيبت امام معصوم 7 عنوان نيابت از امام را، در همه امورى كه
نيابت بدان صحيح است، دارد .... كسى كه به ديدگاه بسيارى از بزرگان دين ما بينديشد
درمىيابد كه آنان داراى همين نگرش بودهاند. [1]
2- سيد محمد عاملى صاحب كتاب مفتاح الكرامه در اين
باره مىنويسد:
فقيهان شيعه در مسائل ولايت فقيه اتفاق نظر دارند و
احتمال دارد كه اين اتفاق نظر پس از استقرار دليل عقلى بر لزوم و ضرورت حضور آن در
جامعه باشد، ... فقيه، نايب امام زمان 7 و منصوب از او است. [2]
3- شيخ محمد حسن نجفى صاحب كتاب جواهر الكلام
مىنويسد:
ولايت فقيه از امور مسلّم، قطعى ضرورى و روشنى است كه
نياز به دليل ندارد. استوانههاى مذهب به ولايت فقيه حكم كردهاند و فقيهان در
موارد متعددى آن را ذكر كردهاند ... منكر ولايت فقيه، طعم شيرين فقه را نچشيده و
رمز سخنان امامان معصوم را نفهميده است. منصب فقيه منصب امام 7 است .... فقيه،
مصداق اولى الامر است و اطاعت از وى واجب مىباشد. [3]
2- 1. مشروعيت ولايت فقيه با استناد به
عقل
امام خمينى در اين باره مىفرمايد:
1- ولايت فقيه، از موضوعاتى است كه تصور آنها موجب
تصديق مىشود و چندان به برهان احتياج ندارد. به اين معنا كه هر كس عقايد و احكام
اسلامى را حتى اجمالًا دريافته باشد چون به «ولايت فقيه» برسد و آن را به تصور
آورد، بىدرنگ تصديق خواهد كرد و آن را ضرورى و بديهى خواهد شناخت. [4]