مبانى عمده‌اش (مبانى عمده حق حكومت براى فقيه) اخبار است و احاديث ائمه 7 است كه آن هم متصل است به پيغمبر 6 و آن هم از وحى الهى است. اينك چند حديث در اينجا ذكر مى‌كنيم تا معلوم شود به كلى از فقه بى خبرند. [1]

حضرت امام (ره) آن گاه به چهار روايت اشاره مى‌كنند؛ اين چهار روايت عبارتند از:

1- توقيع شريف امام (ع): «واّما الحوادث الواقعة، فارجعوا فيها الى رواة احاديثنا، فانهم حجتى عليكم وانا حجة اللَّه». [2]

2- روايت منقول از اميرالمؤمنين از پيامبر اكرم 6: «اللهم ارحم خلفائى. قيل يا رسول اللَّه ومن خلفاؤك؟ قال: الذين يأتون من بعدى يرون عن حديثى وسنتى». [3]

3- روايت معروف مقبوله عمر بن حنظله. [4]

4- روايت تحف العقول از سيدالشهداء 7: «بان مجارى الامور والاحكام على ايد العلماء باللَّه ...». [5]

حضرت امام (ره) در كتاب‌هاى البيع و حكومت اسلامى درباره روايات ياد شده به عنوان دلايل نقلى بر ولايت فقيه به تفصيل بحث كرده‌اند. [6]

2. حدود اختيارات ولى فقيه‌

از آنچه گذشت به دست مى‌آيد كه ولايت فقيه امرى مسلم و مشروع است و اطاعت از فقيه به عنوان مصداق «اولى الامر»، امرى واجب است. آنچه در ارتباط با امر اطاعت از ولايت فقيه مهم مى‌نمايد، آشنايى با حدود اختيار او است كه در اين خصوص نيز به گزيده‌اى از فرمايشهاى امام راحل (ره) بسنده مى‌نماييم:

[1]. كشف الاسرار، امام خمينى، ص 187( نشر آزادى).

[2]. وسائل الشيعه، شيخ حر عاملى، ج 18، باب 11، ص 101.

[3]. همان، باب 8، ص 50.

[4]. همان، باب 11، ص 98.

[5]. تحف العقول، ص 237.

[6]. ر. ك: شؤون و اختيارات ولى فقيه، امام خمينى، ترجمه مبحث ولايت فقيه از كتاب البيع، و يا البيع، امام خمينى، ج 2، ص 467 به بعد.