خرده‌گيرى بيشتر است. امام على عليه‌السّلام پيرامون كم‌گذشتى مى‌فرمايد:

«شَرُّ النَّاسِ مَنْ لا يَعْفُو عَنِ الزَّلَّةِ وَ لا يَسْتُرُ الْعَوْرَةَ» [1]

بدترين مردم كسى است كه از لغزش ديگران نمى‌گذرد و عيبشان را نمى‌پوشاند.

و رسول‌اكرم صلّى‌اللّه عليه‌وآله از تأثير عفو و اغماض چنين خبر مى‌دهد:

«تَعافَوْا تَسْقُطِ الضَّغائِنُ بَيْنَكُمْ» [2]

از يكديگر درگذريد، تا كينه‌ها از ميانتان رخت بربندد.

3- خوش‌خُلقى‌

خوش‌اخلاقى در همه‌جا و از همه‌كس پسنديده است، ولى از زن و شوهر، در محيط خانه پسنديده‌تر است. خوش‌اخلاقى، نشانه كرامت نفس، نجابت خانوادگى و صداقت و ايمان فرد است و زن و شوهر اگر به‌طور طبيعى خوش‌اخلاق نيستند، بايد با تمرين و كنترل نفس خويش با يكديگر و با فرزندانشان، خوش‌اخلاقى كنند تا محيط خانواده از صفا و صميميت برخوردار گردد. امام صادق عليه‌السّلام مى‌فرمايد:

«انَّ الْمَرْءَ يَحْتاجُ فى‌ مَنْزِلِهِ وَ عَيالِهِ الى‌ ثَلاثِ خِصالٍ يَتَكَلَّفُها وَ انْ لَمْ يَكُنْ فى‌ طَبْعِهِ ذلِكَ؛ مُعاشَرَةٌ جَميلَةٌ وَ سِعَةٌ بِتَقْديرٍ وَ غَيْرَةٌ بِتَحَصُّنٍ» [3]

هر شخصى در ميان خانه و خانواده خويش به سه خصلت نيازمند است و اگر در سرشتش هم نباشد بايد خود را بدان مكلّف سازد؛ معاشرت نيكو، گشاده‌دستى حساب‌شده و غيرت‌ورزى در حفظ ناموس.

[1] . شرح غررالحكم، ج 4، ص 175

[2] . كنزالعمال، ج 3، ص 373

[3] . بحارالانوار، ج 78، ص 236