ديگران و ... مرتكب شود. از آن‌جا كه زن و شوهر، بيشتر وقت خود را در كنار يكديگر مى‌گذرانند، بايد به‌طور جدّى مراقب زبان خويش باشند و نه‌تنها با بدزبانى سبب رنجش ديگرى نشوند، بلكه همواره با سخنان حكمت‌آميز، منطقى و شيرين، دل يكديگر را به‌دست آورند و سبب انبساط خاطر همسر خود گردند و چه نيكوست زن و شوهرها بسان نخستين روزهاى زندگى با يكديگر سخن بگويند و با هر كلمه‌اى لبخند و اميد را بر لب و دل يكديگر بنشانند، رهبر بزرگ اسلام 6 مى‌فرمايد:

«قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ انّى‌ احِبُّكِ لا يَذْهَبُ مِنْ قَلْبِها ابَداً» [1]

اين سخن كه مرد به همسرش بگويد: «دوستت دارم» هيچ‌گاه از ياد زن نمى‌رود.

امام على عليه‌السّلام نيز مى‌فرمايد:

«... دارُوهُنَّ عَلى‌ كُلِّ حالٍ وَ احْسِنُوا لَهُنَّ الْمَقالَ لَعَلَّهُنَّ يُحْسِنَّ الْمَقالَ» [2]

همواره بازنان مدارا كنيد و باآنان به‌نيكى سخن گوييد؛ تاآنان نيز سخن‌نيكو بگويند.

بنابراين شايسته است كه زن و شوهر؛

1- يكديگر را با احترام صدا بزنند و از به كار بردن كلمه «آقا يا خانم» به‌خصوص در ميان جمع، نسبت به همديگر دريغ نورزند.

2- هرگز، حتى در خلوت، سخن زشت و ناسزا به يكديگر نگويند؛ كمترين پيامد شوم ناسزاگويى، بى‌حرمت شدن در برابر ديگران است.

امير مؤمنان عليه‌السّلام مى‌فرمايد:

[1] . وسائل‌الشيعه، ج 20، ص 23

[2] . بحارالانوار، ج 103، ص 223