نظر به اين كه نماز، نماد تديّن و عبوديت در برابر خدا و پيام‌آور وارستگى و اخلاص و توحيد است، مفهوم آيه اين است كه مرد به‌عنوان سرپرست خانواده بايد تمام تلاش خويش را به كار گيرد تا اعضاى خانواده اهل نماز شوند؛ يعنى در صراط مستقيم الهى قرار گيرند، تنها خدا را بپرستند و از او كمك بخواهند تا در مسير نعمت‌يافتگان الهى قرار گيرند و از هرگونه ضلالت و شقاوت مبرّا شوند. چنان‌كه به‌گفته امير مؤمنان عليه‌السّلام، رسول گرامى اسلام 6 نخستين كسى بود كه به اين آيه، جامه عمل پوشاند؛ خود بهترين نمازگزار بود و خاندانش را نيز به آن فرا مى‌خواند. [1]

2- امر به معروف و نهى از منكر؛ فريضه مهمّ امر به معروف و نهى از منكر، با شرايط خاصّ خود بر هر فرد مسلمان و در هر شرايطى واجب و ضرورى است ولى مى‌توان گفت بر سرپرست خانواده- به‌دليل مسؤوليت، شناخت، دلسوزى و صداقتى كه نسبت به افراد تحت تكفّل خود دارد- ضرورى‌تر مى‌نمايد و او با داشتن امتيازات يادشده، بهتر مى‌تواند امر به معروف و نهى از منكر كند. قرآن مجيد نيز وظيفه خاصّى را بر عهده سرپرست خانواده گذاشته، مى‌فرمايد:

(يا ايُّهَا الَّذينَ امَنُوا قُوا انْفُسَكُمْ وَ اهْليكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ ...) [2]

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خود و خانواده خويش را از آتشى كه هيزم آن انسان‌ها و سنگ‌هاست، نگه داريد.

[1] . ر. ك: وسائل‌الشيعه، ج 4، ص 30

[2] . تحريم (66)، آِیه 6