مردى همسرش را به مجالس جشن و عروسى و سفرهاى زيارتى و سياحتى نبرد يا لباس و جواهرات تشريفاتى برايش نخرد، ناشز نمى‌شود.

مخارج سفر زن اگر بيشتر از مخارج وطن باشد، با شوهر نيست، ولى اگر شوهر مايل باشد كه زن را سفر ببرد بايد خرج سفر او را بدهد. [1]

نشانه‌هاى نشوز

نشانه‌هاى نشوز زن و سركشى او به سبب تغيير روش او در برخورد با شوهرش به شكل گفتار يا كردار بروز مى‌كند و او- با اين كه به نرمى سخن مى‌گفته- درشت‌گويى مى‌كند، چهره درهم مى‌كشد، رو ترش مى‌كند و بى‌نشاط و سنگين با شوهرش روبه‌رو مى‌شود و مانند اين‌ها. در اين حالت، مرد، همسرش را اندرز مى‌دهد كه از چنين كارهايى دست بكشد، اگر او نپذيرد، نشوز محقّق شده است. [2]

نشوز مرد نيز با نپرداختن نفقه و خوددارى از بيتوته واجب، محقّق مى‌شود. [3]

واكنش‌ها

اصل در خانواده، صلح و سازش است و اگر آفت نشوز در آن خودنمايى كرد، هريك از طرفين موظّفند به ريشه‌كنى آن بپردازند و اجازه فعّاليت و پيشرفت را از آن سلب كنند؛

[1] . همان، مسأله 2415

[2] . تحريرالوسيله، ج 2، ص 305، مسأله 1

[3] . همان، ص 306، مسأله 2