تحقيق و پرس و جو در حد ضرورت، از محدوده تجسّس ممنوع، خارج است؛

استفتا- افرادى مى‌خواهند در نهادهاى انقلابى داخل شوند، تحقيق‌كنندگان ارگان‌ها و نهادها در رابطه با بررسى سوابق افراد فوق‌الذكّر با توجّه به آيه (يا ايها الذين امنوا ... و لا تجسّسوا) تا چه حد مجاز به بررسى سوابق افراد مى‌باشند؟

ج- تحقيق در فرض مرقوم تا تحصيل اطمينان به صلاحيت شخص براى خدمت در نهادهاى انقلاب مشمول آيه شريفه مزبور نيست.

5- اجتناب از دروغ‌

دروغ از كارهايى است كه دين، خرد، فطرت و عرف انسانى بر زشتى و ممنوعيت آن، اتّفاق نظر دارند و آثار ويرانگرى كه اين رذيله بر جامعه بشرى مى‌گذارد، قابل شمارش نيست. امام عسكرى 7 فرموده است:

«جُعِلَتِ الْخَبائِثُ كُلُّها فى‌ بَيْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتاحُهَا الْكِذْبُ» [1]

همه پليدى‌ها در خانه‌اى انباشته شده كه كليد آن، دروغ است.

آيات و رواياتى كه دروغ را زشت و ممنوع شمرده‌اند، بى‌شمار است، در اين‌جا سه روايت از امام على 7 نقل مى‌كنيم كه بيشتر جنبه مديريتى دارد.

1- «ابْعَدُ النَّاسِ مِنَ الصَّلاحِ الْكَذُوبُ وَ ذُوالْوَجْهِ الْوَقاحِ» [2]

فاسدترين مردم، دروغ‌پرداز و شخصى است كه چهره خشن و بى‌شرم دارد.

2- «مَنْ عُرِفَ بِالْكِذْبِ، قَلَّتْ الثِّقَةُ بِهِ» [3]

هر كس به دروغ‌گويى شهره گردد، اعتماد به او كاستى گيرد.

3- «مَنْ كَثُرَ كِذْبُهُ قَلَّ بَهاؤُهُ» [4]

هر كس دروغش افزون گردد، ارزشش كاهش يابد.

[1] - بحارالانوار، ج 72، ص 263

[2] - شرح غررالحكم، ج 2، ص 470

[3] - همان، ج 5، ص 390

[4] - همان، ص 221