پسر، مادر و دختر و ... رازى نهفته باشد كه ديگران نبايد به آن دست يابند. آيات سه و چهار سوره تحريم يكى از همسران پيغمبر را نكوهش كرده كه چرا رازى را كه پيامبر 6 به او سپرده بود افشا كرده است.

ج- سازمانى: براى بسيارى از سازمان‌هاى شخصى يا دولتى، مطالبى به عنوان راز مطرح است كه براى خارج از سازمان نبايد افشا شود، اين‌گونه اسرار به‌عنوان «اسناد طبقه‌بندى شده» با اولويت، محرمانه، فوق محرمانه، سرّى، به‌كلى سرّى يا فوق سرّى، دسته‌بندى مى‌شود و افراد خاصّى مى‌توانند از آن آگاه شوند و افشاى آن‌ها براى ديگران، آسيب جدّى و حتّى ممكن است نابودى سازمان را در پى داشته باشد.

بحث اسرار و اطّلاعات در مورد سازمان‌هاى نظامى و امنيّتى به شكل حياتى و جدّى‌تر مطرح است و مى‌توان گفت هستى و نيستى اين‌گونه سازمان‌ها به حفظ يا افشاى اسرار و اطّلاعات آن‌ها بستگى دارد، به همين دليل، افشاى كوچك‌ترين سند طبقه‌بندى شده براى افراد غير مجاز علاوه بر اين‌گناه شرعى است، جرم نيز محسوب مى‌شود و قابل پيگرد قانونى است.

د- مردمى: اسرار نهفته اشخاص حقيقى و حقوقى نيز از احترام خاصّ خود، برخوردار است و بايد از دسترس نامحرمان، مصون بماند. امام خمينى قدس سره دراين‌باره فرموده است:

اسرار مردم هر چه باشد، فاش كردن برخلاف اسلام است. [1]

و در فرمان هشت مادّه‌اى نيز مى‌نويسد:

هيچ كس حق ندارد ... به تلفن يا نوار ضبط صوت ديگرى به نام كشف جرم يا كشف مركز گناه، گوش كند و يا براى كشف گناه و جرم- هر چند گناه بزرگ باشد- شنود بگذارد و يا دنبال اسرار مردم باشد و تجسّس از گناهان غير نمايد، يا اسرارى را كه از غير به او رسيده- ولو براى يك نفر- فاش كند. تمام اين‌ها جرم و گناه است و بعضى از آن‌ها چون اشاعه فحشا و گناهان، از كبائر بسيار بزرگ است و مرتكبين هر يك از امور فوق، مجرم و مستحقّ تعزير شرعى هستند و بعضى از آن‌ها موجب حدّ شرعى مى‌باشد. [2]

[1] - صحيفۀ نور، ج 14، ص 17

[2] - همان، ج 17، ص 106