جلوى راه برداشته شود. حضرت على 7 نيز در جهت اهميّت و اولويت اين مطلب فرمود:

اصحاب جمل بر اثر خشمى كه از خلافت من دارند، به هم تمايل دارند و يكديگر را يارى مى‌كنند و من صبر مى‌كنم، مادام كه بر پراكندگى جمعيت شما بيمناك نباشم، صبر مى‌كنم، زيرا اينان اگر رأى سست و ناستوده خود را به پايان برسانند، رشته نظام مسلمين از هم گسيخته خواهد شد. [1]

اينك ضرورت دارد با توجه به منابع دينى و تاريخى به گروههايى اشاره نمائيم كه از نظر اسلام، نه تنها جايز است كه حاكميت اسلامى آنها را زير نظر گرفته و به وسيله افراد زيرك، امين و آگاه به موازين شرع، در حد ضرورت در امور آنها تجسس و پيجويى نمايد و آنها را تحت مراقبت قرار دهد، بلكه گاه واجب است.

افراد و يا گروههاى تحت مراقبت‌

1. كارمندان و كارگزاران حكومتى: انتخاب كارگزاران شايسته و امين جزئى از وظايف حاكم اسلامى است لكن مهمتر از آن اين است كه طى دوران تصدى، عملكرد آنها بررسى شود، افراد شايسته و امين تحسين و تشويق گردند و از افراد ناتوان و يا خائن نيز سلب مسؤوليت گردد.

حضرت امير 7 بعد از اينكه خصوصيات مثبت يك كارگزار امين و موفق را برمى‌شمرد، در باره مراقبت، خبرگيرى و نصب بازرسهاى صديق بر آنها مى‌فرمايد:

[1] . نهج البلاغه، خطبۀ 168