توانست بر دشمنان فائق آيد؟ بدون شك، يكى از عوامل مؤثر اين بود كه پيامبر اسلام 6 از آنچه بر دل و زبان دشمنانش مى‌گذشت، مطلع بود.

مطالعه تاريخ صدر اسلام عبرت‌آموز است؛ خوارى و ضعف مسلمانان در جهان معاصر معلول غفلت آنها از سيره و روش رسول اكرم 6 در رويارويى و برخورد با دشمنان اسلام است. پيامبر 6 قبل از هر اقدامى عليه دشمنان اسلام سعى و تلاش مى‌كرد كه دشمن واهداف و انگيزه‌هاى او را بشناسد. اينك به جاست كه به فرازهايى از تاريخ اسلام اشاره كنيم.

پيامبر 6 عبدالله بن جحش را به فرماندهى گروهى از مهاجرين تعيين نمود و براى او نامه‌اى نوشت و فرمود: «پس از دو روز راهپيمايى نامه را گشوده، بر اساس آن عمل نماييد.» عبداللّه نيز بعد از دو روز طى مسافت، نامه را گشود. مضمون نامه چنين بود: «آنگاه كه نامه را گشودى و آن را مطالعه كردى، پس همچنان به راه خود ادامه بدهيد تا به نخله ميان طائف و مكّه درآييد و آن مكان را كمينگاه قريش قرار دهيد و تمامى تحركات آنها را زير نظر گرفته، به من گزارش كنيد [1].»

عباس بن عبدالمطلب، عموى پيامبر 6، قبل از فتح مكّه ايمان آورده و در مكه مانده بود، اما ايمان خود را پنهان مى‌داشت و تمامى تحولات و اخبار مشركين قريش را جمع آورى كرده، براى پيامبر 6 ارسال مى‌داشت.

پيامبر 6 نيز به او نوشت:

همانا اقامت تو در مكّه به خير و صلاح اسلام و مسلمين است. [2]

[1] . سيره ابن هشام، ج 2، ص 252

[2] . التراتيب الاداريّه، ج 1، ص 363