زكات‌

زكات واجب بر دو قسم است: زكات اموال و زكات ابدان.

1- زكات اموال‌

پرداخت مقدار مشخصى از غلات چهارگانه، [1] شتر، گاو، گوسفند، طلا و نقره براى مصارف خاصى است.

يكى از برنامه‌هاى دين اسلام براى تعديل ثروت افراد، مسأله زكات است كه از مهم‌ترين عبادات بوده و به طور مكرر در كنار نماز، مورد سفارش قرآن كريم قرار گرفته است. [2]

امام صادق 7 درباره زكات مى‌فرمايد:

همانا خداوند زكات را جهت آزمايش ثروتمندان و يارى فقيران قرار داد و اگر مردم زكات اموال خود را بپردازند، مسلمانى فقير و نيازمند باقى نخواهد ماند و به آنچه كه خداوند واجب نموده بى‌نياز خواهد شد؛ و مردم، فقير، محتاج، گرسنه و عريان نمى‌شوند مگر به خاطر گناه ثروتمندان .... [3]

قرآن كريم درباره زكات چنين مى‌فرمايد:

(خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ) [4]

از اموال آن‌ها صدقه‌اى (به عنوان زكات) بگير، تا به وسيله آن، آنان را پاك سازى و پرورش دهى و (به هنگام گرفتن زكات) به آنان دعا كن كه دعاى تو مايه آرامش آن‌ها است.

در اين آيه به فلسفه اخلاقى، روانى و اجتماعى زكات اشاره شده و اشعار دارد كه با دادن زكات از رذائل اخلاقى همانند بخل و امساك پاك مى‌شوند و نهال نوع‌دوستى و

[1] - غلات چهرگانه عبارتند از: گندم، جو، كشمش و خرما

[2] - ر. ك. بقره، آيه 43؛ مزمّل، آيه 20

[3] - ر. ك. وسائل الشيعه، ج 6، ص 4

[4] - توبه (9)، آيه 103