شده باشد و زكات بين سى و چهل گاو واجب نيست و در بالاتر از چهل، بايد سى تا سى تا و يا چهل تا چهل تا و يا سى و چهل تا حساب كند و زكاتش را خارج سازد.

گوسفند 5 نصاب دارد: اول، چهل گوسفند كه زكاتش يك گوسفند است و نصاب پنجم براى چهارصد گوسفند و بالاتر است كه براى هر صد تا، يك گوسفند زكات بايد پرداخت شود.

گفتنى است در واجب شدن زكات بر شتر، گاو و گوسفند علاوه بر شرايط قبلى دو شرط ديگر نيز وجود دارد كه عبارتند از:

1- حيوان در تمام سال بيكار باشد.

2- در تمام سال از علف بيابان بچرد نه از علوفه چيده شده يا از آنچه كه ملك مالك يا كس ديگر است.

مصرف زكات:

در هشت مورد مى‌توان زكات را مصرف كرد:

1- فقير؛ و او كسى است كه تمام هزينه زندگى سالانه خود و خانواده‌اش را ندارد و نه داراى شغلى است كه به تدريج آن را به دست آورد.

2- مسكين؛ و آن فردى است كه حالش از فقير بدتر است.

3- مأمورينى كه از سوى حكومت اسلامى براى جمع‌آورى زكات مى‌روند.

4- «مؤلفة قلوبهم»؛ يعنى تمام كسانى كه (از كافران و مسلمانانى كه در اعتقادشان ضعيفند و) با پرداخت زكات به آنان، از ايشان به نفع مصالح اسلامى بهره‌بردارى مى‌شود.

5- براى آزاد كردن بردگان.

6- پرداخت بدهى اشخاصى كه قدرت بر اداى آن ندارند، گرچه هزينه سالانه‌شان را داشته باشند.

7- ابن السبيل؛ يعنى درماندگان در سفر گرچه در وطن، غنى و بى‌نيازند.

8- هر كارى كه در راه خدا و خشنودى او باشد؛ مانند ساختن مسجد، بيمارستان، پل و هر گونه كارى كه موجب تعظيم شعائر اسلامى و برترى دين باشد. [1]

[1] - ر. ك. تحرير الوسيله، ج 1، ص 290-286