به فرزندش شير مى‌دهد، آمادگى براى آبستنى مجدّد ندارد در حالى كه مرد هميشه آماده توليد مثل است.

4- تحقيقات تجربى و آمارى، بيانگر اين است كه ميانگين نيروى بدنى مردها، بيشتر از ميانگين نيروى بدنى زن‌هااست و بدن مرد خشن‌تر و با صلابت‌تر است، در حالى كه زن جسمى لطيف و ظريف دارد.

بخشى از ويژگى‌هاى روحى و روانى زن و مرد از اين قرار است:

زن در مقايسه با مرد، از عواطف و احساسات بيشترى برخوردار است؛ از اين رو، تأثيرپذير و انفعالى است و براى تصدّى كارهايى كه نيازمند احساسات و عواطف شديد است، آمادگى بيشترى دارد. به همين جهت بچه دارى، تعليم و تربيت و پرستارى از وى را، با آغوش باز استقبال مى‌كند و از اين كارها لذت مى‌برد.

خواست فطرى زن اين است كه او را دوست بدارند، در حالى كه مرد مى‌خواهد ديگران را دوست بدارد. ميل شديد زن به خودآرايى و خودنمايى، ناشى از همين نياز شديد روحى است. او با زيركى مى‌كوشد زيبايى‌اش را به مرد نشان دهد تا در دام عشق وى گرفتار شود.

زن همواره دوست دارد كه حامى و سرپرست داشته باشد در حالى كه مرد مى‌خواهد كسى را تحت حمايت خود بگيرد و ... [1]

طلاق‌

اسلام از زن و مرد مى‌خواهد كه كانون خانواده را با حسن معاشرت و محبت به همديگر، صميمى و گرم نگهداشته و هر گونه اختلاف نظر را با مشورت و همدلى، حل و فصل نمايند؛ و به ويژه زن را به پذيرش مديريت و سرپرستى مرد سفارش كرده است تا كانون خانواده برقرار بماند و طلاق را با اين‌كه روا شمرده اما آن را منفورترين حلال الهى معرفى كرده است. [2]

[1] - ر. ك. حقوق زن در اسلام، مرتضى مطهرى، ص 189-173، انتشارات صدرا

[2] - ر. ك. وسائل الشيعه، ج 15، ص 267