جنايت برمى‌دارد و موجب حيات خود و ديگران مى‌گردد.

امام خمينى رحمه الله در اين باره مى‌فرمايد:

يك حد از حدود الهى وقتى كه واقع شود، يك جامعه اصلاح مى‌شود، اگر چهار تا دزد را در مجمع عمومى دست ببرند، دزدى تمام مى‌شود، اگر چهار تا آدمى كه به فحشا مبتلا است آن را شلاق بزنند، فحشا در جامعه از بين مى‌رود. اين همان غده سرطانى است كه طبيب براى حفظ يك انسان ناچار است كه اين غده را بيرون بياورد. [1]

انواع كيفر اسلامى‌

كيفرهايى كه دين اسلام براى مجرمان در نظر گرفته عبارتند از:

1- حدود؛ و آن، كيفرهايى است كه از سوى خداوند براى جرائمى مانند زنا، لواط، دزدى، شراب‌خوارى و ... معيّن شده است.

2- قصاص؛ مجازاتى است كه توسط كسى كه مورد جنايت واقع شده يا ورثه او، با اجازه حاكم شرع، نسبت به مُجرم اعمال مى‌شود.

3- ديه؛ خون‌بهاى جنايت است كه جانى بايد به ورثه مقتول يا به مجنّى عليه بپردازد.

4- تعزيرات؛ ارتكاب هر گناه كبيره‌اى كه كيفر مشخصى از قبيل حد، قصاص يا ديه نداشته باشد، در قلمرو كيفرهاى تعزيرى قرار مى‌گيرد و مقدار تعزير بسته به نظر حاكم اسلامى است. [2]

گفتنى است كه در مواردى كه تعزير براى مخالفت با نص فرمان الهى است، قابل اسقاط نيست، ولى در موردى كه براى سرپيچى از دستورهاى ولى امر باشد، با نظر ايشان قابل گذشت و بخشش است.

تفاوتى هم بين حدود و قصاص وجود دارد؛ حدود كيفرهايى هستند كه نسبت به جنايت انجام شده، تفاوت ماهوى دارند. به عنوان مثال، تازيانه، حد زنا و شراب‌خوارى‌

[1] - صحيفه نور، ج 7، ص 228

[2] - ر. ك. تحرير الوسيله، ج 2، ص 415