به خاطر آشنايى كامل با مبانى فقهى اهل سنت، توانست با استفاده از قواعد فنّ، گسترش بى سابقه‌اى به مباحث فقه شيعه در باب معاملات بدهد. دوم آن كه به دليل آشنايى كامل با رياضيات، از قواعد رياضى در مباحث فقهى بهره فراوانى برد.

3- «محمد بن حسن حلى فخر المحققين» پسر علامه حلى (م 771 ه) صاحب «ايضاح الفوائد فى شرح مشكلات القواعد». علامه حلى در آخر كتاب قواعدش آرزو كرد كه پسرش بعد از وى، كارهاى ناتمام او را به اتمام برساند. [1]

4- «محمد بن مكى معروف به شهيد اول»، شاگرد فخر المحققين (م 786 ه) اهل جبل عامل لبنان است كه به فتواى يك فقيه مالكى مذهب به شهادت رسيد. شهيد نوآورى‌هاى بسيارى در فقه داشت و آفاق تازه‌اى را در آن گشود. آثار فقهى وى عبارتند از: «الدروس الشرعيه، ألفيّه، القواعد والفوائد، البيان، ذكرى الشيعه و اللمعة الدمشقيه» كه اين آخرى را در همان زندانى كه منجر به شهادتش شد، تأليف كرده است. در ميان فقهاى شيعه، كتاب‌هاى فقهى محقق، علامه حلى و شهيد اول به صورت متون فقهى حوزه‌هاى علميّه در آمده و ديگران بر آنها شرح و حاشيه نوشته‌اند. [2]

فقهاى پس از شهيد اول تا يك قرن و نيم، پيرو مكتب فقهى وى بودند و كارشان بيشتر شرح كتب و تبيين و تفسير افكار او بود. مشهورترين آنان عبارتند از: «ابن المتوّج احمد بن عبدالله بحرانى» (م 820 ه) صاحب كتاب النهايه فى تفسير خمسائة آيه، «فاضل مقداد بن عبدالله سيورى حلى» (م 826 ه) نويسنده كتاب كنز العرفان و التنقيح الرائع، «ابن فهد احمد بن محمد بن فهد اسدى حلى» (م 841 ه) نگارنده المهذّب البارع.

5- «زين الدين على بن احمد بن جبعى عاملى» معروف به شهيد ثانى «م 969 ه) وى برخى آثار فقهى شهيد اول را شرح كرد و همانند او به شهادت رسيد. آثار فقهى وى عبارت است از:

«الروضة البهيّه فى شرح اللّمعة الدمشقيه، روض الجنان و مسالك الافهام» كه شرح‌

[1] - ر. ك. المعالم الجديده، ص 76-75؛ مقدمه‌اى بر فقه شيعه، ص 53-52؛ خدمات متقابل اسلام و ايران، ص 488-487

[2] - ر. ك. مقدمه‌اى بر فقه شيعه، ص 54؛ خدمات متقابل اسلام و ايران، ص 488-489