3- حاج ميرزا محمد حسين نائينى (م 1355 ه) مؤسس نظريه‌هاى جديد در علم اصول كه در دفاع از مشروطيت و مبانى اسلامى آن، كتاب «تنزيه الأمه» يا «حكومت در اسلام» را نوشت. [1]

4- حاج آقا حسين طباطبائى بروجردى داراى تبحر عميق در فقه و تاريخ آن بود و علاقه زيادى به وحدت امت اسلامى داشت و از بانيان «دارالتقريب بين المذاهب الاسلاميه» محسوب مى‌شود. [2]

5- امام خمينى رحمه الله موفق‌ترين فقيهى كه فقه را از قلمرو محدود مسائل فردى و عبادى خارج و در قلمرو گسترده مسائل حكومتى و اجتماعى مطرح كرد. ويژگى‌هاى سبك فقهى ايشان كه در واقع تداوم مكتب شيخ انصارى و فقه سنّتى جواهرى است عبارتند از:

الف- بررسى آراى فقهاى پيشين و طرح نظرهاى گوناگون در مسائل فقهى‌

ب- توجه به تمام فروع مسأله طرح شده‌

ج- ابتكار در دسته بندى و ترتيب مباحث‌

د- بررسى طرح مسائل حكومتى و اجتماعى فقه اسلامى‌

ه- توجه به نقش زمان و مكان در موضوعات فقهى.

و- طرح گسترده احكام سياسى فقه در رساله عمليه. [3]

از مطالب ياد شده نتيجه مى‌گيريم كه فقه شيعه از دوران ائمه اطهار : تا كنون به رغم فراز و نشيب‌هايى كه داشته از يك حيات مستمر برخوردار بوده و هرگز متوقف نشده است؛ يعنى رابطه استاد و شاگردى بين فقهاى شيعه كه در نهايت به ائمه اطهار : منتهى مى‌شود، همچنان بر قرار بوده و هست. در حقيقت يك فرهنگ و يك جريان طبقات متوالى و منظم فقهاى شيعه را، طى قرون متمادى، به يكديگر پيوند داده است.

[1] - ر. ك. خدمات متقابل اسلام و ايران، ص 500-499

[2] - ر. ك. بحثى دربارۀ مرجعيت و روحانيت، نوشته جمعى از بزرگان، ص 249-236

[3] - ر. ك. ادوار اجتهاد از ديدگاه مذاهب اسلامى، ص 432-430