نجاسات ده چيز است؛ بول، غائط، منى، مردار، خون، سگ و خوك، كافر، شراب و فقاع.

اسباب پاك شدن از نجاسات، مطهرات نام دارند و عبارتند از: آب، زمين، آفتاب، استحاله، انتقال، انقلاب، اسلام، تبعيّت، برطرف شدن عين نجاست، استبراء حيوان نجاست خوار، غائب شدن مسلمان و خارج شدن خون متعارف از حيوان ذبح شده.

صحت نماز و طواف، مشروط به اين قسم از طهارت نيز مى‌باشد، هر چند در حصول آن قصد قربت لازم نيست.

2- طهارت از حدث كه با انجام وضو، غسل يا تيمم به دست مى‌آيد، همچون نماز، طواف و ... شرط صحّت برخى عبادات است؛ و در انجام آن قصد قربت معتبر است. اين طهارت حالتى روحانى و معنوى است كه به سبب وضو، غسل و تيمم حاصل مى‌شود.

توضيحات كلى پيرامون هر يك از اين اسباب طهارت عبارتند از:

الف- وضو؛ شستن صورت و دست‌ها و مسح سر و روى پاها به قصد قربت وضو ناميده مى‌شود. براى تحصيل وضو دو راه وجود دارد:

1- وضوى ترتيبى كه در آن، به ترتيب صورت، دست راست و دست چپ شسته مى‌شود و سپس مسح سر و پاها انجام مى‌گيرد.

2- وضوى ارتماسى كه در آن ابتدا صورت و سپس دست‌ها را به قصد وضو در آب فرو مى‌برند و بعد از آن مسح سر و پاها انجام مى‌گيرد.

وضوى جبيره‌اى‌

چيزى كه با آن زخم و يا شكستگى در اعضاى وضو را مى‌بندند، جبيره ناميده مى‌شود و انسان در اين صورت با شستن اطراف آن و كشيدن دست تر بر جبيره، وضو مى‌گيرد كه به آن وضوى جبيره‌اى گفته مى‌شود.

ب- غسل؛ شستن تمام بدن با نيت و قصد قربت، غسل نام دارد و بر دو قسم است:

1- غسل واجب كه هفت نوع است: غسل‌هاى جنابت، حيض، نفاس، استحاضه، مس ميّت، ميّت و غسلى كه با نذر و قسم و مانند آن‌ها واجب مى‌شود.

2- غسل مستحبى و آن بر سه قسم است: