عبدالله عمر گويد: از حسين بن على شنيدم كه مى‌گفت: از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه فرمود: اگر از دنيا تنها يك روز باقى بماند، خداوند آن‌را چنان بلند گرداند كه مردى از خاندانم قيام كند؛ و زمين را همان گونه كه پر از جور و ستم شده باشد، پر از عدل و داد گرداند. [1]

عبدالرحمن بن سليط گويد: حسين بن على بن ابى‌طالب فرمود: از ما دوازده مهدى است. نخست آنان اميرالمؤمنين على بن ابى‌طالب و آخرشان نهمين فرزند من است. اوست قيام كننده به حق كه خداوند زمين مرده را به وسيله او زنده مى‌كند و على رغم خواست مشركان دين حق را بر همه دين‌ها غلبه مى‌دهد. او غيبتى دارد كه در آن اقوامى از دين مرتد مى‌شوند و ديگرانى استوار مى‌مانند. اينان آزار مى‌بينند و به آنان گفته مى‌شود: اگر راست مى‌گوييد اين وعده كى فرا مى‌رسد؟ آگاه باشيد، كسى كه در غيبت او بر اذيّت و تكذيب شكيبايى ورزد، همانند كسى است كه با شمشير در حضور رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بجنگد. [2]

حسين عليه السلام بر گروهى از بنى‌اميه كه در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نشسته بودند گذر كرد و فرمود: به خدا سوگند دنيا سپرى نمى‌شود تا آن كه خداوند مردى را برانگيزد كه هزار تن از شما را بكشد و با آن هزار تا هزار تا و با هزار تا هزار ديگرى را.»

عبيدالله بن شريك به آن حضرت گفت: فدايت شوم، اينان فرزندان فلان و فلان هستند و دوران او را در نمى‌يابند. فرمود: خدايت بيامرزد، در آن روزگار از صلب هر مردى فلان و فلان مرد خواهد بود و مولاى قوم از خودشان است. [3]

مردى به حسين بن على عليه السلام گفت: اى پسر رسول خدا، من از شيعيان شمايم. فرمود:

«از خدا بترس و ادعاى چيزى را- كه خداوند به تو بگويد: ادعايى دروغ و بيهوده كردى- مكن. شيعيان ما كسانى هستند كه دل‌هايشان از هر نيرنگ و كينه و فريبى به دور است؛ به جاى آن بگو: من از هواداران و دوستان شمايم». [4]

[1] - كمال الدين، ج 1، ص 317- 318، ب 30، ح 4.

[2] - همان، ص 317، ب 30، ح 3.

[3] - غيبة طوسى، ص 190- 191، حديث شماره 153.

[4] - تفسير منسوب به امام عسكرى عليه السلام، ص 309، حديث شماره 154.