جدم از جبرئيل از پروردگار- عزّوجلّ- كه زير ستون عرش برگ آس [1] سبزى است و بر آن نوشته است: لا اله الا الله محمد رسول الله. اى شيعه آل محمد، هيچ كس از شما در روز قيامت «لا اله الا الله» گويان نمى‌آيد، مگر آن كه خداوند او را به بهشت وارد مى‌كند.

گويد: سپس معاوية بن ابى سفيان گفت: اى اباعبدالله به خاطر خدا از تو مى‌پرسم شيعيان آل محمد چه كسانى هستند؟ فرمود: آن‌هايى كه به شيخين، ابوبكر و عمر، دشنام نمى‌دهند، به عثمان دشنام نمى‌دهند، به پدرم دشنام نمى‌دهند؛ و به تو نيز دشنام نمى‌دهند اى معاويه!

آن‌گاه ابن عساكر مى‌گويد: اين حديث ناشناخته‌اى است و اسنادش را به امام حسين عليه السلام متصل نمى‌بينم و خدا داناتر است. [2]

علاوه بر اين، على بن محمد صائغ كه در سند اين روايت از پدرش روايت مى‌كند، از كسانى است كه ابوبكر خطيب، طبق آنچه در ميزان الاعتدال (ج 3، ص 153، شماره 5924) و نيز در لسان الميزان (ج 4، ص 254، شماره 691) آمده، او را ضعيف شمرده است. نيز در سند، افرادى مجهول هستند. مثل مروزى عمارى (كه در هيچ كدام از كتاب‌هاى مشهور رجالى نامى از او نيامده است).

بنابر اين سند روايت اعتبارى ندارد. اما متن روايت نيز به خاطر افترايى كه نسبت به امام حسين عليه السلام در آن وجود دارد، ما را از پى‌جويى سندش بى‌نياز مى‌سازد. تا آن‌جا كه خود ابن عساكر آن را نمى‌پذيرد؛ كسى كه فراوان از روايت‌هاى مجهول غفلت مى‌ورزد و يا از آن‌ها چشم مى‌پوشد!

آرى، در متن روايت، عبارتى است كه روايت‌هاى ديگرى كه نزد ماست آن را تأييد مى‌كند؛ يعنى آن بخشى كه مى‌گويد: لا اله الا الله، محمد رسول الله، اى شيعه آل محمد، هيچ كس از شما در روز قيامت لا اله الا الله گويان نمى‌آيد مگر آن كه خداوند او را به‌

[1] - آس: ريحان شامى، مورد، آس.

[2] - تاريخ ابن عساكر (زندگينامه امام حسين عليه السلام)، ج 8، حديث شماره 6.