درباره چگونگى گرفتن بيعت از اين افراد نيز استفاده مى‌شود؛ كه در پاسخ گفت:

هم اكنون در پى اين چند تن بفرست و بيعتشان را بگير، چرا كه اگر اينان بيعت كنند هيچ كس از مسلمانان بر بيعت با يزيد اختلاف نخواهد كرد، بنابراين پيش از اين كه خبر فاش گردد و اينان خوددارى ورزند، بشتاب. [1]

در نقل الفتوح آمده است:

پس مروان گفت: هم اكنون پى آنان بفرست و آن‌ها را به بيعت و درآمدن به فرمان يزيد دعوت كن، اگر چنين كردند، از آنان بپذير؛ و اگر نپذيرفتند برو و پيش از آن كه از خبر مرگ معاويه آگاه شوند، گردنشان را بزن. زيرا اگر اين را بدانند، اين هر سه بى‌درنگ مخالفت مى‌كنند و مردم را به سوى خود مى‌خوانند. [2]

بنابر اين نقشه اين بود كه از امام حسين و عبدالله زبير و عبدالله بن عمر- طبق آنچه در برخى روايت‌ها آمده‌است- پيش‌از افشاى خبر مرگ معاويه ميان مردم مدينه، بيعت گرفته شود.

مطلب زير نيز تأييدگر اين موضوع است:

هنگامى كه پيك وليد نزد امام حسين عليه السلام و عبدالله بن زبير آمد و از آنان خواست كه نزد وليد بروند؛ و آنان را در مسجد يافت و خبر فراخوانى را به آنان رساند، عبدالله بن زبير از امام عليه السلام مى‌پرسد: اى اباعبدالله، اين ساعتى نيست كه وليد بن عتبه در آن با مردم به مجلس بنشيند. من اين موضوع و فرستادن دنبال ما در اين ساعت و فراخوانى ما را ناخوشايند مى‌بينم، شما فكر مى‌كنيد براى چه كارى دنبال ما فرستاده است!؟

امام حسين عليه السلام فرمود: اينك آگاهت مى‌كنم، اى ابابكر، من گمان دارم كه معاويه مرده است، چون ديروز به خواب ديدم كه گويى منبر معاويه وارونه است و از خانه‌اش شعله آتش بلند است و اين را پيش خودم به مرگ او تعبير كردم. [3]

چنانچه آن هنگام خبر مرگ معاويه در مدينه منتشر شده بود، ابن زبير نيز مانند ديگر مردم از آن باخبر بود.

[1] - الامامة والسياسة، ج 1، ص 206.

[2] - الفتوح، ج 5، ص 10.

[3] - همان، ص 11- 12.