آخرين ديدارها در مدينه‌

در اثناى اين مدت كوتاه، زنان و مردان بنى‌هاشم شتابان به سوى امام عليه السلام روى آوردند. تا حضرت را وداع گويند؛ و پيش از جدايى او را سير ببينند. برخى از اين ديدارهاى سراسر حزن و اندوه و نگرانى و ترس بر امام عليه السلام را تاريخ براى ما ثبت كرده است.

در اين‌جا آن دسته از ديدارهايى را كه به يقين در مدينه انجام شده است نقل مى‌كنيم، و آنچه را كه يقين نداريم در مدينه روى داده است يا در مكّه، به دلايلى كه گمان مى‌رود در مكّه روى داده باشند، در ضمن ديدارهاى امام عليه السلام در آن شهر خواهيم آورد.

سوگوارى زنان بنى عبدالمطلب‌

از امام باقر عليه السلام نقل شده است كه فرمود: هنگامى كه حسين عليه السلام در صدد كوچيدن از مدينه برآمد، زنان بنى عبدالمطلب آمدند و به نوحه‌سرايى پرداختند، تا آن كه حسين عليه السلام ميانشان رفت و گفت: شما را به خدا سوگند مبادا كارى كه نافرمانى خدا و رسول باشد از شما سر بزند.

زنان بنى‌عبدالمطلب گفتند: چرا نبايد چنين گريه و نوحه‌سرايى كرد؟ كه اين روز براى ما درست مانند همان روزهايى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم، على عليه السلام، فاطمه، رقيه، زينب و ام‌كلثوم عليهم السلام از دنيا رفتند. پس خدا يارت باد و ما را فدايت گرداند، اى محبوب خوبان اسير خاك.

يكى از عمه‌هاى آن حضرت آمد و گفت: يا حسين، گواهى مى‌دهم كه از جنّيان شنيده‌ام كه در عزايت نوحه سرايى مى‌كردند و مى‌گفتند:

وَإنَّ قَتيلَ الطَّفِّ مِنْ آلِ هاشمٍ أَذَلَّ رِقاباً مِنْ قُرَيْشٍ فَذَلَّتِ‌

حبيبُ رَسُولِ اللَّهِ، لَمْ يَكُ فاحِشاً أبانَتْ مصيبتك الأنوف وَجَلَّتِ‌

كشته دشت كربلا از بنى‌هاشم است، همان خاندانى كه سران [مشرك‌] قريش را خوار نمودند و آنان چنين شدند،