يكم: امام عليه السلام با نام بردن تنها از اين دو سيره، محكوميت سيره‌هاى ديگرى را كه پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بر زندگى مسلمانان حاكميت داشتند و موجب پيدايش انحرافى شدند كه آن قدر بزرگ شد تا زمام امور مسلمانان به يزيد بن معاويه سپرده شد، اعلام داشتند.

مفهوم اين سخن اين است كه اصلاح امّت و به كار بستن اصل امر به معروف و نهى از منكر براى تحقق بخشيدن به حياتى كه اسلام ناب محمدى بر آن حاكم باشد، جز با دورى جستن و نپذيرفتن ديگر سيره‌ها امكان‌پذير نيست.

چنين به نظر مى‌رسد، برخى قلم هايى كه سيره امام حسين عليه السلام را تدوين كرده يا برخى كتاب‌هاى تاريخى را نسخه‌بردارى كرده‌اند از عبارت «تنها بر روش جدم و پدرم على بن ابى‌طالب حركت مى‌كنم» به محكوميت ديگر سيره‌ها پى برده‌اند از اين راه براى رفع محكوميت ديگر سيره‌ها از ديدگاه امام حسين عليه السلام، عبارت «و سيره خلفاى راشدين هدايت يافته- رضى الله عنهم-» را بر آن افزوده‌اند.

محقق بزرگ، سيد مرتضى عسكرى مى‌نويسد: «راشدين» اصطلاحى است كه در دوران پس از خلافت امويان رايج گشت و در هيچ يك از نصوص پيش از آن دوره ديده نمى‌شود. مراد از راشدين كسانى است كه پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم زمام امور را پياپى به دست گرفتند و از جمله آنان امام على عليه السلام است، بنابراين درست نيست كه اصطلاح راشدين به عبارت امام عليه السلام عطف گردد؛ و همه اين‌ها ما را به اين مطلب رهنمون مى‌شود كه آن عبارت به سخن امام حسين عليه السلام اضافه شده است. [1]

اين افزايش در نص وصيتنامه، در روايت كتاب الفتوح ابن اعثم كوفى و مقتل الحسين خوارزمى كه از الفتوح نقل مى‌كند به چشم مى‌خورد.

خروج از مدينه، چرا شبانه؟

هر چند كه منابع تاريخى درباره شب بيرون رفتن كاروان حسينى از مدينه اختلاف دارند، ولى بيش‌تر آنان بر اين باورند كه اين حركت شبانه صورت پذيرفته است.

[1] - معالم المدرستين، ج 3، ص 61.