قبر امام حسين عليه السلام را به دست ابراهيم ديزج و با همكارى چند يهودى ديگر شخم زد. [1]

اين نوع از انواع جريان نفاق، هميشه در لباس طاغوت‌ها و حكومت‌هاى ستمگرى كه در جاى جاى جهان اسلام تا به امروز بر امّت رنجديده اسلامى حكم رانده، پنهان شده است. همه مصايب و بدبختى‌هاى امّت اسلامى زاييده توطئه‌هاى يهود و نصارا است. اينان نخستين كسانى بودند كه مظاهر غير اسلامى و منكرات را در جوامع اسلامى اشاعه دادند. آنها بودند كه براى نخستين بار احزاب كافر مثل حزب‌هاى كمونيستى و سوسياليسى و ملى را در جهان اسلام تشكيل دادند و به انتشار افكارشان پرداختند. نيز منشأ همه حركت‌هاى افراطى كه به نام اسلام تمام شده ولى همه مسلمانان و به‌ويژه شيعيان آنان را مردود مى‌شمرند، همين يهودى‌ها هستند.

3- منافقان ساكن مدينه‌

اين شاخه از منافقان را منافق‌هاى اوس و خزرج تشكيل مى‌دادند. اينها كسانى بودند كه از صميم دل اسلام نياورده بودند، اما پس از آن كه همه اوس و خزرج ساكن مدينه اسلام آوردند و آمادگى كامل خود را براى فداكارى در راه دين اعلام داشتند، اينان نيز خود را مسلمان وانمود كردند. رئيس آنها عبدالله بن ابَىِّ بن سلول عوفى بود كه خويشاوندانش براى او تاجى از مرواريد آماده ساخته، قصد داشتند كه او را پادشاه خود گردانند. در چنين وضعيتى بود كه خداوند پيامبرش را مبعوث كرد. پس از آن كه قوم اوس به اسلام روى آوردند و ديد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم پادشاهى را از او سلب كرده كينه حضرت را به دل گرفت. اما هنگامى كه ديد همه قوم او به اسلام روى آورده‌اند، او نيز با اكراه اسلام آورد، ولى همچنان بر نفاق و كينه‌اش پاى مى‌فشرد. [2]

از ويژگى‌هاى اين مرد و دار و دسته‌اش اين بود كه آشكارا عليه اسلام و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم سخن مى‌گفتند. يهوديان و به‌ويژه منافقانشان اين گروه را به شدت پشتيبانى مى‌كردند و به طور مؤثرى كمك مى‌دادند. عكس قضيه نيز درست بود. پس از آن كه توسط يهود بنى قينقاع در پى محاصره توسط رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شكست خوردند، عبدالله بن ابَىّ به‌

[1] - مقاتل الطالبيين، ص 395- 396.

[2] - سيرة النبويه، ابن هشام، ج 2، ص 234.