نام کتاب : با کاروان حسینی از مدینه تا مدینه نویسنده : شاوی، علی جلد : 1 صفحه : 76
أَ فَإِنْ ماتَ
أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ ...)[1]
عمر را ساكت كرد، وى از ادامه اجراى اين نقش دست كشيد و به اجراى نقش ديگرى پرداخت
و گفت: «اى مردم با ابوبكر بيعت كنيد كه پير مسلمانان است.» [2] وى با اين سخن رمز
آغاز عمليات كودتا عليه شريعت الهى را، پيش از تشكيل سقيفه، اعلام كرد. در اين
هنگام بود كه انصار به وقوع كودتا يقين حاصل كردند و با شتاب، براى مقابله با
وضعيت پيش آمده درصدد گردآورى نيروهاى خود برآمدند. آنان سعد بن عباده بيمار را به
سقيفه بردند؛ و همگى در آن جا تجمع كردند.
3- رهبرى حزب سلطه پيش از آن با شمار
زيادى از مزدوران عرب قرار گذاشته بود كه در هنگام تشكيل سقيفه، در وقت معين، حاضر
شوند تا به وسيله آنان شمار طرفداران حزب سلطه در سقيفه براى غصب خلافت افزايش
يابد و فرياد انصار در برابر آنها به جايى نرسد. منابع در اين باره مىگويند:
«قبيله اسلم با چنان جماعتى به مدينه آمد كه راهها برايشان تنگ بود.» [3] نيز
گفتهاند: پس از آن كه افراد قبيله اسلم آمدند و با ابوبكر بيعت كردند، وى به
وسيله آنها نيرو گرفت؛ و پس از آن ديگر مردم نيز بيعت كردند. [4]
گفتار عمر پس از حضور اين قبيله، گواه
گردآمدن اينان به وسيله حزب سلطه است. او مىگفت: «جز اين نبود كه پس از ديدن
قبيله اسلم به پيروزى يقين كردم.» [5]
اين حضور، يكى از بزرگترين اسباب شكست
انصار و پيروزى حزب سلطه در سقيفه بنى ساعده بود. تا آنجا كه جبهه انصار چنان
تضعيف شد كه حتى هنگامى كه در پايان كار فرياد برآوردند «ما جز با على بيعت
نمىكنيم»، به حالشان سودمند نيفتاد. [6]
4- بزرگترين اهتمام حزب سلطه در برنامه
غصب خلافت اين بود كه نزاع و مناقشه
[1] - محمد جز فرستادهاى كه پيش از او
[هم] پيامبرانى [آمده و] گذشتند نيست. آيا اگر او بميرد يا كشته شود از عقيدهخود
برمىگرديد؟ [آل عمران (3)، آيه 144] عمر با شنيدن اين آيه از ابوبكر پرسيد: «آيا
اين در كتاب خداست؟»، گرچه عاقلانه نيست كه بگوييم عمر اين آيه و سبب نزولش را
فراموش كرده بود، زيرا كه آن آيه شريفه در باره فراريان جنگ احد نازل شد كه عمر
نيز در ميان آنها بود!