رویدادهای تاریخ اسلام از 601 ـ 610ق

601 ق / 1204 ـ 1205م1

رویدادها

پادشاهی بیت المقدس: درگذشت آموری لوزینیانی (آموری دوم) پادشاه بیت المقدس. با مرگ او تخت شاهی به ماری، دختر هانری شامپانی که مادرش ایزابلا بود، رسید و پادشاهی قبرس از پادشاهی قدس جدا شد.

ماری که کمتر از ده سال داشت تحت نیابت دایی اش (ژان اول دیبلان) حاکم بیروت قرار گرفت.

پادشاهی قبرس: با مرگ آموری لوزینیانی (آموری دوم)، پادشاه قبرس، حکومت به پسرش هوگ اول که زیر ده سال داشت، رسید.

دولت سلاجقه روم: خلع عزالدین قلیچ ارسلان دوم و جانشینی عمویش غیاث الدین کیخسرو اول به جای او.

قیام دولت مغول: تیموچین مغولان را تحت رهبری خود گرد می آورد و پادشاهی مغول را تأسیس می کند و خود به چنگیزخان ملقب می شود.

وقایع نظامی

جنگ میان امیر مکه و امیر مدینه: قتاده حسنی امیر مکه به جنگ سالم بن قاسم حسینی امیر مدینه می رود تا مدینه را بگیرد. میان دو گروه جنگ درگرفت و قتاده در جنگ شکست خورد. سالم او را تا مکه تعقیب و او را در مکه محصور کرد و نتوانست دستگیرش کند و به مدینه بازگشت.

درگذشتگان

ابن مجاور (نجم الدین)؛

ابن نفاده؛

ابن یاسمین؛

ابوبکر راوندی؛

ابوالعباس خزرجی؛

شمیم حلّی؛

موسی بن میمون.

ابن مجاور (نجم الدین)

ابوالفتح، یوسف بن حسین بن محمدبن حسین نجم الدین. اصل او ایرانی و از شیراز بود و زادگاه و درگذشتش در دمشق بود. جدّش مجاور مکه شد و به مجاور معروف گشت. یوسف در مکانی کنار در مسجد اموی
در دمشق معلم بچه ها بود و استعداد خدادادی او چنان اوج گرفت که سلطان صلاح الدین آموزش پسرش عزیز عثمان را به او واگذارد و عزیز با او مأنوس شد و چون پدرش صلاح الدین درگذشت حکومت را به دست گرفت و امور دولتی را به استاد خود ابن مجاور سپرد و از محاسن دولت او، وجود او بود. ابن مجاور گوینده این دو بیت مشهور است که شاعر بهاءالدین زهیر بر آن رشک برده است:

«دوستی به من گفت ـ وقتی دید زاهدانه نماز خواندم و روزه گرفتم ـ: به من بگو به دست کدام مرشد توبه کردی ؟ بدو گفتم به دست افلاس و تهیدستی». 2

ابن نفاده

احمدبن عبدالرحمن بن علی بن مبارک، اهل دمشق. از رؤسای سپاه صلاح الدین ایوبی بود که به آنان امیر می گفتند؛ ازاین رو وی به الرئیس الامیر معروف و به شمس الدین بن نفاده ملقب بود. شاعری ادیب بود و به سرودن شعر خوب شهرت داشت. از اشعار او در غزل این شعر است:

«او را واگذار تا مثل من بر دوران بچگی بگرید که یاد آن، غم های او را تازه کرد. از اندوه، بر روزها و شب هایی که گذشت ناله سر داد و او کام خود از آن برنگرفت. چگونه در چهل سالگی امید وفا از جوانی ای دارد که پیش از سی سالگی به او خیانت کرد. یا چگونه کسی در دوران شادابی جوانی به لذت ها دست نیافت، در اواخر عمر به این هدف برسد ؟! از آن چشم دوری کن؛ از آن نگاه های فتنه انگیز بر قلب خود بترس. [از آن] تیراندازها [برحذر باش] که هر موی مژه آنان تیری است و هر پلک شان ترکشی. جانم به فدای آن کمرباریک مستی که اندامی لرزان همانند ترکه بانه (بید) دارد. محبوب [من] چون ماه تمامی است که بر روی قامت درخت بان (بید) قرار گرفته و چون تپه ای که روی آن خیزران (نی هندی) قرار گرفته باشد. محبوب من چه لباس بپوشد یا برهنه باشد، درهرصورت زیباست. گل ها و شقایق نعمانی بر گونه های او می روید که برای ما بسیار معطر و خوشبوست. با نگاه خود به ما، چشمان نرگسش را می نماید و دهانی که با لبخند گل خوشبوی بابونه را نشان می دهد. با بوسه بر گونه هایش و گرفتن پستان هایش سیب و انار می چینم».

وی در شصت سالگی درگذشت. 3

ابن یاسمین

عبداللّه بن محمدبن حجاج، معروف به ابن یاسمین و اهل فاس. در شماری از علوم و فنون به کمال رسید و شهرت او در ریاضیات بود. به خدمت سلطان یعقوب منصور، امیر موحدون و سپس پسرش، ناصر، درآمد و نزد آنان موقعیت فراوانی پیدا کرد؛ ولی در سال 601ق او را